Saçmalama hakkımı kullanıyorum

Herkesin yılda bir defa 'saçmalama hakkı' olduğuna inanıyorum. Kendiminkini bugün kullanmak istiyorum.
Çünkü birazdan yapacağım öneri, bazılarınca 'saçmalık' olarak değerlendirilebilir.
Olsun; ben yine de yüreğimden geçeni paylaşmak istiyorum.
Şehit haberleri her gün ciğerimizi dağlıyor. En çok da tabutlara sarılan, babalarının ardından asker selamıyla gözyaşı akıtan minicik çocuklar düşüyor aklıma. Şehidi bırakıp geride bıraktığı yavrularına üzülmeye başlıyorum.
Bölgede 20 binden fazla uzman/muharip Türk Silahlı Kuvvetleri personeli var.
Acaba diyorum, özellikle kritik operasyonlara gönderilenler, bekar personel arasından seçilemez mi? Tabii ki onlar da ana baba evladı, onların da arkalarından ağlayacak olanlar var. Allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın. Ama yetim kalan 6 yaşındaki çocuğun yaşayacağı daha büyük bir acı, karşılaşacağı daha zor bir hayat değil mi?
Evet, ben de biliyorum bekar personelin görece daha genç ve deneyimsiz olacağını...
Ama haber bültenlerindeki o gözü yaşlı bebeleri görünce çare üretmek istiyorum. Belki de saçmalamam bundan...