Duyguda ‘bir’ olmak

Bazı okur mesajları var ki, insanın tüm yorgunluğunu, kırgınlığını alıp götürüyor. Tıpkı Bünyamin Osmanoğlu'nun mektubu gibi:
"Yüksel Abi'mi devamlı okurum ve sinema olarak kötü dedikleri kötü, iyi dedikleri iyi çıkıyor. 'Çalgı Çengi İkimiz' filmine eğlenme amaçlı gittim ama komedi filmi değildi. Eğlenceliydi ama güldürmedi, beklediğimden kötü çıktı. Bunun aynısını Yüksel Abim yazdı ama ben filme yazıdan önce gitmiştim. Tolga Çevik'in filmini iki sefer izledim, ağladım, eğlendim.
Gerçekten harika bir aile filmi idi ve bu film için de yazdığınız yazı ortada.
Sizinle aynı görüşte olmaktan gurur duyuyorum.
Bunun örnekleri çok var. Birçok filmle ilgili görüşlerimiz aynı. İkimiz de önce kalite arıyoruz. Eğer iki saati o filme veriyorsak; üstelik para da ödüyorsak, kalite aramak zorundayız..."