İyi ki varsın anneciğim...

'Ana gibi yar olmaz...' Bu ve benzeri yüzlerce sözcüğü yan yana getirsek bu fotoğrafa denk gelir mi? Tam da anneciğimin doğum gününde rast geldim internette dolaşan bu fotoğrafa. Annesini çirkin bir savaşa kurban veren Filistinli bir çocuk, yere tebeşirle onun resmini çizmiş. Sonra da terliklerini çıkartıp onun kucağında aramış huzuru... Nasıl net, nasıl duru, nasıl samimi ve duygulu bir anlatım. Yaşıyorsa hemen yanına koşup yaşınız ne olursa olsun kendinizi annenizin kucağına atın. Uzaktaysa, sarılın telefona, hatırını sorun. Henüz üç boyutluyken doya doya yaşayın anne sevgisini. Belli ki yere tebeşirle çizilen iki boyutlusu, soğuk ve sert...