Dağılın ulen!

Vapurda yaşlı bir amcayla sohbet ediyordum. Her yaşın ayrı bir güzelliği olduğundan bahsederken, dönüp şöyle dedi: "Yaşlılık güzel şey, yaşlanmaktan korkmayın.
Ama en kötüsü ne biliyor musun? Arkadaşlarının teker teker vefat etmesi... İşte o anda, sıranın sana da geleceğini anlamaya başlıyorsun. Ölümü hissetti mi insan; işte o zaman gerçek insan olmaya başlıyor."
İNANIR AĞLADI
Son dönemlerde birçok ünlü isim, sağlık sorunlarıyla geldi gündeme.
Geçen hafta, kanser şüphesiyle bıçak altın yatan Kadir İnanır, hastaneden iyi haberlerle taburcu olurken, gazetecilerle muhabbet etmeye başladı. Sonra bir anda, o yıllardır filmlerde esip gürleyen, önüne gelene posta koyan adamın sesi titredi, gözlerinden iki damla yaş süzülüverdi.
Kahkaha atsa şaşıracağımız o sert adamın, ağlaması hepimizin yüreğine dokundu.
Bir anda aklıma, vapurdaki amcanın sözleri geldi. Kadir İnanır bu sınıfa dahil değildir ama bizim ülkede sanatçılar, oldukları gibi görünmemek için ellerinden geleni yapıyor maalesef.
Attıkları her adımda bir plan, bir açık vermeme, bir üzerinde fazlasıyla çalışılmışlık olunca; doğallıktan uzaklaşıyorlar.
Mesela; Avrupa'da ülkenin en ünlü simasıyla metroda yan yana gidebiliyorken, burada aynı otoparka bile giremiyorsunuz.
Burada ünlüler mikrofon uzatıldığında hep güçlü görünmek, hep büyük konuşmak zorundaymış gibi davranıyor.
Misal pek azı; herhangi bir konuda "Fikrim yok" diyebiliyor. Çünkü birçoğu, olduğu hayatı yaşamak yerine, olması gerektiğini düşündüğü hayatı yaşıyor.

SİSTEM BİR ROL BİÇİYOR
Böyle olunca biz de zamanla onları insan ötesi varlıklara dönüştürüyoruz; hep mutlu, ağlamayan, başarılı, güçlü, güzel, bakımlı… Sistem onlara, yaşamak zorunda oldukları bir rol biçiyor. Bu yüzden, onları hayatın içinden gerçek senaryolarda gördüğümüz zaman, fazlasıyla şaşırıyoruz.
Kadir İnanır filmlerin sert jönüdür ama en nihayetinde insandır.
Kapıda kendini karşılayanlarla konuşurken ağlaması gayet normaldir.
Kadir İnanır da ağlar… Onu ziyarete giden İbrahim Tatlıses de çok ağlamış; normaldir. Benim de dostum o durumda olsa ben de ağlarım. Gariplik o gözyaşlarında değil, bunları 'flaş' haber olarak duyurup da anonsa 'İmparator bile ağladı' yazandadır.
Bir de benim bildiğim bir şey var; Kadir İnanır'ın o bir hastalığı yenmesi için şöyle bir bakıp, tek söz söylemesi yeterlidir: Dağılın ulen!