Kompostoya ne oldu?

Durup dururken komposto krizine girmiş değilim. Zaten komposto, artık krizine girilecek bi'şey değil.
Ne bileyim, mesela Nutella değil.
Olsa da içsek hiç değil! Şimdilerde şehirlilerin 'olsa da içsek'leri başka; mesela karamel frappuccino.
Gördünüz mü; damak tadımız bile kalıcı değil! Yaşadığımız döneme, popülerliğe, toplu arzuların seyrine, yeniliğe bağlı damak tadımız.
Eğer benim "Suşi krizine girdim, acil nigiri yemem lazım" diyen arkadaşım varsa; siz düşünün.
Hey gidi komposto hey!
Geçen akşam haberleri izliyorum.
Bildiğiniz ana haberleri. Muhabir yollara dökülmüş soruyordu: "Kompostoya ne oldu?"
KENDİNE İYİ BAK!
Dedim tövbe!
Herhalde komposto en son ekmek almak için evden çıktı ve bir daha kendisinden haber alınamadı.
Ne yalan söyleyeyim; çocukluğumda okul yemekhanesinde ve anneannemin evinde içerdim, pek de sevmezdim kompostoyu.
Komposto taze meyvenin şekerli suyla kaynatılarak yapılan tatlısı, hoşaf ise kuru meyvenin.
Aradaki farkı da bilelim; "Neydi ya, neydi?" demeyelim.
Neyse, pek sevmezdim kompostoyu.
Kompostoya olan da şudur bence; yeni nesillerle birlikte yeni damak tadlarına kurban gitti.
Güle güle komposto, kendine iyi bak.