Dileğimiz var

Bu yıl ilk kez Hıdrellez'i atlamış bulunuyorum.
Benim gibi ortamını buldu mu dileğini tutmadan duramayan, göklere bakıp bakıp gözlerini dolduran bir 'Allah'ım lütfen yaaa' insanı bunu nasıl atladı bilemiyorum.
Yıldız kayar, yağmur yağar, yeni ay olur; kati surette kaçırmam. Geçmişimde, ağır bir davette hiç tanımadığım aynı isimden iki kadının arasına girip dileklerimi sıralamışlığım bile var yani. O derece bitmek bilmiyor ya da bir türlü tutmuyor dileklerim.
Neyse...
NELER DİLEMİŞLER?
Geçen cumartesi, Trump Cadde'de babamın konserine gittim. Bir baktım, ortada kocaman bir dilek ağacı... Meraklıyım ya, okumaya başladım ağaca asılı dilekleri. Bakın nasıl dilekler dilemişler:
En 'Hadi inşallah'ı: Kendi işimi kurmak istiyorum.
En mesaj kaygısılı: Eğer hayırlısıysa yanımda duran kişi benim kocam olsun.
En samimisi: Okullar kapansın.
En komiği: Az da olsa biraz kaslı olmak istiyorum.
En 'baba'sı: Süper Loto'yu tutturmak dileğiyle... İmza: Bir baba.
En intikamcısı:
Sevmediğim herkesin yılı b.k gibi geçsin.
En anne dileği: Oğlum Mert üniversiteyi kazansın.
En tatlısı:
Boyumun uzamasını, zayıflamayı ve takdir almayı istiyorum.
Seçtiklerim böyle...
Eh, öyle ya da böyle, başkalarına komik gelse de insanın dileklerinin gerçek olması güzel şey, tatlı şey, hayat dolu bi'şey değil mi efendim...