Dikkat takside bebek var!

Yeni moda dertlerden biri ve benim en sık rastladığım şey; unutkanlık. Kafamız öyle dolu, hareketlerimiz öyle otomatik, günlerimiz öyle telaşla geçiyor ki, unutkanlıktan şikayet edenlerin sayısı gitgide artıyor. İsimleri, (Bir yerden tanıyorum ama kimdi, kimdi?) gittiğimiz o yeri, tarihleri, telefon numaralarını, yapmamız gerekenleri ya da telefonu niçin elimize aldığımızı unutuyoruz. Ben bu konuda suçu en çok sosyal medyaya ve bizi akılsızlaştıran akıllı telefonlara atıyorum, arabasının anahtarını bulamayan sevgili okur.

'KAÇIRILDI' DEMİŞ!
Geçen gün Rumelihisarı'ndan taksiye bindim. 'Ne var ne yok, işler nasıl?' derken, taksi şoförü bana öyle bir hikaye anlattı ki, hikaye unutkanlıkta zirve! Bizim şoför, yoldan 20'lerinin ortasında bir kadın yolcu alıyor. Kadının elinde market torbaları ve bir de bebeği var. Kadın Arnavutköy'de iniyor, şoförü ise Bebek'te sirenler eşliğinde polis durduruyor. 'Ne oldu?' demeye kalmadan polis, şoförü arabadan çıkartıp ellerini kelepçeliyor.
Şoförün suçu bebek kaçırmak. Oysa ki şoförün arka koltukta bebek olduğundan haberi bile yok. Haydaa karakola! Şoför, "Yahu ben bebeği niye kaçırayım? Belli ki kadın unutmuş" diye isyan ederken, 'Bebeğimi kaçırdılar imdaaat!' çığlığı ile 155'i arayan anne geliyor ve tabii ki kocası da. Sonra ortaya çıkıyor ki kadın, 155'i 'Bebeğimi takside unuttum' diye arasa, polisin inanmayacağını düşünmüş ve "Kaçırdılar" demiş. Baba ile anne, karakolda birbirlerine giriyorlar tabii. Taksi şoförü; "Gözlüğünü, çantasını, torbasını, şemsiyesini, dosyasını, parasını unutanı gördüm de, bebeğini unutanı ilk defa görüyorum" dedi. Ehh akıl mı kaldı, söyler misiniz?