Caroline Koç’un yaşama hakkı

Bir insanın hayatına devam etmesi için, eşinin ölümünün üzerinden kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçmesi gerekir? Bu işin makbulü nedir? Dün GÜNAYDI N'da Bülent Cankurt'un birinci sayfaya taşınan haberi çok dikkatimi çekti. Haber özetle şöyle: Ocak ayında eşi Mustafa Koç'u kaybeden Caroline Koç, sosyal medya hesaplarında gittiği yerleri, sahip olduğu markanın ürünlerini, tatil fotoğraflarını ve arkadaşlarını paylaşıyormuş. Bu paylaşım, cemiyet hayatının bazı mensupları tarafından esefle kınanmış. Hatta Mustada Koç'un yakın arkadaşı Beyhan Benardete, Caroline Koç'a 'Hiçbirimiz Mustafa'yı unutmamışken, halen yasını tutuyorken ve acımız bu kadar tazeyken, senin Instagram paylaşımların bizi üzüyor' tadında sitem dolu bir mektup yazmış.
Haberi iki-üç kere okudum ve tekrar tekrar aynı soruyu sordum: Geride kalanların hayatlarına dönebilmesi için, ne kadar bir süre geçmesi gerekir? Mustafa Koç öleli sekiz ay geçmiş mesela.
Caroline Koç'un gülümsemeye, işiyle ilgilenmeye, dostlarıyla vakit geçirmeye, seyahat etmeye, güne gülerek başlamaya hakkı yok mu? Caroline Koç, yıllardır sevdiği eşini kaybetti, çocukları babasız kaldı. Daha ne kadar yas tutması ve eve kapanması gerek?
Hangimiz, yakınını kaybeden dostumuza 'Acımız büyük, sen en iyisi üçbeş sene yaşama, sadece nefes al' tavsiyesi veririz? Geride kalanların görevi, gidenlerin hatırasına saygı göstermek olduğu kadar, kendi hayatlarını yaşayabildikleri kadar dolu, sevgi içinde, üreterek, her nefese şükrederek geçirmek değil midir? Kimin ömrü ne kadar, belli mi? Kaç günümüz var biliyor muyuz?
Caroline Koç seyahat etti de, ona sitem eden cemiyet hayatının simaları Ocak ayından beri evde mi oturdu? Kimse sokağa çıkmadı mı? Kimse gülmedi mi? Kimse arkadaşlarıyla kadeh kaldırmadı mı? Kimse işine gücüne gitmedi mi? Kimse güneşin batışından büyülenmedi mi? Kimse umutlanmadı mı? Yapmayın Allah aşkına! Sevdiklerimizi kaybetmek büyük acı ama yaşanmamış, gözyaşıyla, kederle tüketilmiş bir hayat, en büyük acı. Caroline Koç gezmeli, üretmeli, gülmeli ve hayal etmeli. Geride kalan herkes gibi...