Sinan Çetin'le deplasman duygusu
Mehmet Tezkan bakın ne yazmış: "Sinan Çetin'in Çanakkale filmini izledim, beğendim... Hiçbir ideolojinin ölmeye değer olmadığını söylemiş...
Bunu da çarpıcı yöntemle yapmış. Dan diye vuran anlatımla... Sadece hikaye değil, görsel anlatım da etkileyici. Hatta daha etkileyici, sürükleyici..."
261 kopyayla gösterime giren 'Çanakkale Çocukları'nın ilk üç günde sadece 55 bin kişi izleyince, görüşlerine önem verdiğim sinema dağıtımcısı bir arkadaşımı arayıp "Sinan Çetin çok batar mı?" diye sordum. O da bana aynen şunu söyledi:
"Sinemada fısıltı gazetesi önemlidir. Beğenen insan, arkadaşına da tavsiye eder ama 'Çanakkale Çocukları'nı izleyip salondan çıkanlar 'Allah kahretsin böyle film mi olur?' diyordu. Hatta bilet parasını geri isteyenler bile oldu."
"Sinema sektöründen profesyonel insanlar ve sinema yazarları zaten hep acımasız eleştirir" diyorsanız eğer; normal seyirciden yorumlar paylaşayım. İşte sosyal medyadan, Ekşisözlük'ten de birkaç yorum:
FİLMLERİNİ EVİNDE GÖSTERİYOR
Gazetecilikte çömezlik dönemim Sinan Çetin röportajları ve haberleriyle geçti. Çetin'in taktiği aynen şudur: Basındansan, seni görünce birden sarılır, övgüler düzer. "Vay be adama bak çok mütevazı" dersin. Çetin sanatçılara övgüde ise sınır tanımaz. Mesela Teoman'ın fiyaskosu 'Balans ve Manevra' için hiç sıkılmadan "Müthiş film, büyük bir yönetmen geliyor" der.
Çetin,filmlerinin basın gösterimlerini de hep evinde ya da iş yeri Plato'da yapar. Amacı izleyende deplasman duygusu yaratmaktır. Hakemler ev sahibi aleyhine daha az düdük çalar ya, o hesap!
Çetin bir de öyle müthiş bir ev sahipliği yapar ki, filmi izledikten sonra dandik bile olsa övgüler düzülür.
En kötü filmler için dağıtılan 'Altın Kestane' ödüllerinde eğer bu yıl 'Çanakkale Çocukları' seçilirse, ödülü verirken ekrana bir de Tezkan'ın yazısını yansıtsınlar, gülme efekti olur!
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.