Önce televizyon kapatılır. Ertesi gün TV açıldığında da, şampiyonluk kutlaması görüntülerini veren kanallar anında pas geçilir. Zap yapmaktan yorulup izleyecek bir kanal bulamayınca, televizyon tekrar kapatılır.
Birkaç gün gazete alınmaz; alınırsa da spor sayfaları pas geçilir.
Maç muhabbetlerinde birbirinizi kızdırdığınız arkadaşla ilk selamlaşmada, ağzınızdan sadece kısık bir ses tonuyla "Tebrikler" cümlesi çıkar.
Twitter'da daha önce yazdığınız iddialı tweet'leri RT edip size hatırlatır ve sizi kızdırırlar. Kızdırmanın, gırgır geçmenin de futbolun bir parçası, güzelliği olduğunu biliyorsanız ne mutlu size!
Şampiyonluğu kaybetmenin suçlusunu ararsınız. 'Takımdan gidecekler listesi' yaparsınız. Bir de bakarsınız ki, takımın yarısını yollamışsınız!
HER KAYBEDİŞTE...
Yapılan ilk flaş transferle kendinizi avutup yeni sezonu beklersiniz.
Eğer sağlam bir taraftarsanız, kaybetmedeki hüznün tadını çıkarırsınız. Çocukluğunuzda kaçan şampiyonluğun ardından hüngür hüngür ağladığınız o gece aklınıza gelir. Sonra başarıları hatırlarsınız, güler geçersiniz. Ama her kaybedişte daha sağlam taraftar olursunuz.
Son iki yılda Türk futbolunda hiçbir takımın yaşamadığı krizleri aştığın, yere her düştüğünde daha güçlü ayağa kalktığın, son ana kadar ligi kovaladığın ve Avrupa Ligi'nde yarı finale çıktığın için teşekkürler Fenerbahçe. Tebrikler Galatasaray; şampiyonluğu hak ettin...