Muhafazakar umursamazlık

'Bizim Hikaye' gişeden çok, öyküsüne odaklanmış bir film. Bir derdi, anlatacak bir öyküsü, vermek istediği mesajları var. Bunları da tribünlere oynamadan, abartmadan sakin, dingin bir dille anlatmaya çalışıyor.
12 Eylül'ün muhafazakar cepheden anlatılması bence önemli bir deneme.
Sağcısı, solcusu herkes kendi 12 Eylül'ünü anlatmalı. Önemli olan, askeri darbelerle ve darbeci zihniyetlerle hesaplaşmak. Bu film; sağcısı, solcusu, muhafazakarı her kesimi kapsayan mesajlar veriyor ama en azından bu filme muhafazakarların sahip çıkacağını düşünüyordum.
Ne gariptir ki muhafazakarlar, hem 'Sinemayı solcular ele geçirmiş, bizim öykümüzü anlatan yok' diye şikayet ediyor, hem de 12 Eylül'e ilk defa muhafazakar açıdan yaklaşan 'Bizim Hikaye'yi sinema salonlarında yalnız bırakıyor. O zaman yakınmaya da hakları yok. Aslında bu uzun bir yazı konusu; neden yeni bir Yücel Çakmaklı, 'Minyeli Abdullah' çıkmıyor?
Türkiye'de muhafazakar sinemanın gelişmemesinin en büyük nedenlerinden biri de; muhafazakarların kendi öykülerine kayıtsız kalması ve sanatı sahiplenmemeleri.
Oysa 'Bizim Hikaye' tam da onların özlemini çektiği bir film.