Misyonu unutunca

İki farklı geriye düştüğü maçta 2-2'yi yakalama başarısı gösteren Trabzonspor, Serkan ile girdiği gol pozisyonunu değerlendirse 3-2 öne geçme şansını yakalayacaktı. Sonrasında ise Serkan'a G.Saray ceza sahası içinde yapılan harekete ise hakem penaltı verse yine öne geçebilecek şansı doğacaktı. Ama dün geceki hakemle Trabzonspor'un işi gerçekten zordu!
Karşılaşmanın sonucunu bir kenara bırakarak Trabzonspor hakkında bu maçın dışında bazı şeyler söylemenin zamanının geldiği düşüncesindeyim. Savunmanın hataları, orta sahanın yetersizliği, ileride oynayan oyuncuların gol pozisyonlarındaki yetersizlikleri ya da atılan 3 golün dışında yenilen 4 gol benim yazımın konusu değil. Yıllardır büyük maçlarda Trabzonspor cephesinde değişen hiçbir şey yok. Maçtan önce "3 puan almaya geliyoruz" söylemleri sadece kağıtta kalıyor.
Söylem, sahada eyleme dönüşmeyince, dün geceki sonuç ortaya ne yazık ki çıkıyor. Şurası bir gerçek ki; Trabzonspor, misyonunun ne olduğunun maalesef farkında değil. Üzerine basarak vurgulamak istiyorum ki, İstanbul dükalığına 6 kez başkaldıran bir takım. Ve İstanbul'un 3 büyük takımıyla karşılaştığı maçlarda sahayı bu rakiplerine dar eden bir kulüp.
Ancak bugün gelinen noktada üzülerek görmekteyiz ki, zaman acımasız. Son yıllarda böylesi büyük maçlarda herhangi bir Anadolu takımı kadar bile bir direnç gösteremiyorsunuz.
Sizi üstün kılan değerlerinizi, değersiz kıldığınızda ya da İstanbul takımları gibi düşündüğünüzde sıradan bir Anadolu takımı görüntüsü bile veremiyorsunuz.

ZAMAN ACIMASIZ
Aslında üstünde durulması gerekli olan en önemli sorun buradan kaynaklanıyor. Artık yeni bir şeyler söylemenin zamanı geldi diye düşünüyorum. Bu çürük yapının üstünde bir binayı oluşturmak sadece günü kurtarmaya yeter. Fakat Trabzonspor gibi tarihi başarılarla dolu bir takımın kaybedecek zamanı yok.
Eğer Trabzonspor'un öykü olarak kalması istenmiyorsa, kısır çekişmeleri bir kenara bırakarak, bugünden başlayarak yeniden kendi geçmişine yakışan değerleriyle bütünleşen takımı yaratmanın yolları aranmalıdır.