Neden imansızların işi rast gider!

Bazen şöyle bir yakınma duyarız. Adam, Allah'a iman etmiyor, Peygamber düşmanlığı yapıyor, insanları eziyor, işçisine zulüm ediyor, kul hakkı yiyor ve bütün bunlara rağmen sürekli başarılı oluyor. Para üzerine para kazanıyor. Elini attığı altına dönüşüyor. Ben ise, alın terimle çalışıyorum ve ama elimi attığım elimde kalıyor. Bu nasıl iş! İnkârcı insan neden daha rahat yaşıyor veya güçlü oluyor. Veya yoldan çıkan filan kişinin işi neden rast geliyor?
Zuhruf Suresi'nin 33-35. ayetleri bunu anlatıyor:
"Eğer insanlar (yanlış yorumdan ötürü fitnelenip yoldan çıkacak) bir topluluk olmasaydı: Biz kesinlikle Rahman'ı inkâr edenlerin evlerine gümüşten tavanlar, üzerlerine binip çıkacakları merdivenler yapardık. Odalarına kapılar, üzerlerine kurulacakları koltuklar, altın süslemeler yapardık. Doğrusu (bu sayılanların) hepsi düşük ve değersiz hayatın (yok olacak) geçimlikleridir. Rabbinin katındaki ahiret yurdu ise, korunan muttakilerindir." (Zuhruf, 33-35)
Ayetler diyor ki: Zayıf iradeli insanların yoldan çıkmaları ve yanlış yorumları endişesi olmasaydı; Allah'ı inkâr eden insanlara, öylesine zenginlik verirdik ki her inkârcının evinin tavanlarını, merdivenlerini gümüşten yapardık. Çünkü bizim yanımızda dünya öylesine değersizdir ki, bizi inkâr edene verir de verirdik. Düşmanlarımıza çok verir ve adeta yağdırırdık. O halde nerde yoldan çıkmış, rahmandan uzak, imanını yitirmiş bir insanın başarılı ve güçlü olduğunu görürseniz yüce Allah'a secde edin ve yalvarın.Zira o insan ahirette çetin ve kahredici bir azaba çarpılacaktır. Veyl olsun; İslam'a; Kuran-ı Kerim'e ve Resul'e (s.a.v.) savaş açıp da güçlendikçe güçlenen ve sapıp saptırana.