Allah için birbirini sevenler

Müslüman kişi, din kardeşini menfaat ve beklenti için değil Allah için sevmelidir. Bu anlayışa sahip olan kişiyi Hz. Peygamber şöyle övüyor:
'Allah'ın kullarından birtakım insanlar var ki, peygamber değiller, şehit de değillerdir. Fakat kıyamet günü Allah katındaki makamlarından ötürü peygamberler ve şehitler onlara gıpta ile bakacaklardır." Bu sözleri duyan sahabeler sordular, Ey Allah'ın Resulü! Bunlar kimlerdir ve ne gibi güzel ameller yapmışlardır. Bize bilgi verirseniz biz de onlara yakınlık gösterelim.
Efendimiz şöyle buyurdu:
Bunlar öyle insanlardır ki, aralarında ne akrabalık ne de ticaret gibi bir ilişkileri yoktur. Ancak sadece Allah için birbirlerini severler.
Yüzleri bir nurdur. Ayrıca nurdan minberler üzerinde otururlar.
İnsanlar kıyametin dehşetinden korktuklarında bunlar korkmazlar.
İnsanlar hüzünlü olduklarında onlar hüzünlü olmayacaklardır.
Sonra Efendimiz (s.a.v.) Yunus suresinin 62, 63 ve 64. ayetlerini okudu:
"Bilesiniz ki, Allah'ın dostlarına hiçbir korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerdir de." (Yunus, 62) "Onlar iman etmiş ve Allah'a karşı gelmekten sakınmış olanlardır." (Yunus, 63) "Dünya hayatında da, ahirette de onlar için müjde vardır. Allah'ın sözlerinde hiçbir değişme yoktur.
İşte bu büyük başarıdır." (Yunus, 64) " (Ebu Davud, Buyu, 76/3527