Sevginin değeri

Yaşlı bir adam, sabah erkenden evinden çıkmış, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin kendisine çarpması üzerine yere yuvarlanmış. Hafifçe yaralandığı için onu en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar.
Hemşireler, yarasına pansuman yaparken, acelesi olduğunu gösteren sözler sarf ediyormuş. "Herhangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını anlamak için biraz zaman gerekecek" demişler.
Adamcağız, "Karım huzurevinde kalıyor.
Her sabah onunla kahvaltı etmeye giderim; geç kalmak istemiyorum" demiş.
- Herhalde karınız siz gecikirseniz çok merak eder, öyle değil mi?
Adam üzgün bir ifadeyle cevap vermiş:
- Ne yazık ki karım alzheimer hastası, benim kim olduğumu bilmiyor.
- Eee madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor, neden o zaman onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?
Adamın cevabı yıllara dayanan o anlamlı sevginin çok güzel bir ifadesiymiş:
- Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.