Ruh ve tin

Uydurmacılar, "ruh" yerine Öztürkçe olduğunu ileri sürdükleri "Tin" kelimesini ortaya atmıştı. Zaten eski Türkçe'de nefes ve can anlamına gelen kelime "tin" değil, "tın" idi. Çok şükür tin kelimesini hemen hemen kimse kullanmıyor.
Kelimeler, kökü ne olursa olsun, kullanıla kullanıla, çeşitli deyimlerin de içinde yer alarak, o lisanın öz malı haline gelir. Sözgelimi öğretmen, öğrencilerine "Tembellik sizin ruhunuza işlemiş" yerine "tininize işlemiş" diyebilir mi? İnce ruhlu bir adamdan bahsedilebilir ama "ince tinli" kullanılmaz. Peki, "Musiki ruhun gıdasıdır" demeyip, "tinin besinidir" şeklinde yazsanız, herkes size gülmez mi? Ya da ölmüşlerinizin ruhuna Fatiha okumak yerine, tinine Fatiha okuyabilir misiniz?