İncitme gönül

Kendini zaman zaman servetin büyüsüne ya da makamın yücesine kaptıranlara Yunus'tan birkaç güzel söz:
"Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül. / Bir küçük meyve için, dalı incitme gönül. / Başın olsa da yüksek, gözün enginde gerek, / Kibirle yürüyerek, yolu incitme gönül. / Mevlâ verince azma, geri alınca kızma, / Tüten ocağı bozma, külü incitme gönül. / Dokunur gayretine, karışma hikmetine, / Sahibi hürmetine, kulu incitme gönül. / Sevmekten geri kalma, yapan ol, yıkan olma, / Sevene diken olma, gülü incitme gönül. / Konuşmak bize mahsus, olsa da bir güzel süs, / Ya hayır de, ya da sus; dili incitme gönül."