Sol ve bölünme

Sosyal demokrasi ya da sosyalist sol, sürekli bölünüyor. Sosyalist/ Komünist örgütlenmelerdeki fraksiyonlar ve birbirlerine karşı hasmane tutumları biliyoruz. Ama CHP de, hiziplerden bir türlü arınamıyor. 1980 öncesi, bir yandan Deniz Baykalcılar, bir yandan Ali Topuz'u tutanlar... Ecevit rahat nefes alamadığı için Demokratik Sol Parti'yi kurdu; CHP'nin birleşme çağrılarını hiçbir zaman kabul etmedi. CHP uzun süre Erdal İnönü-Deniz Baykal kavgasını yaşadı. Baykal döneminde, partide bütünlük sağlanmıştı. Fakat Kemal Kılıçdaroğlu için aynı şeyi söylemeyiz. Şimdi o, "ulusalcı" geçmişle, "yenilikçi" söylemi bağdaştırmaya gayret ediyor.
CHP'nin mazisinde, ortanın solunun kabulünden sonra ideolojik tartışmalar yüzünden, 1965'te Genel Sekreter Turan Feyzioğlu'nun 47 milletvekili ve senatörle birlikte istifası yaşandı. 1972'de de, Ecevit Genel Başkanlığı kazanınca, lider değişikliği sebebiyle Kemal Satır 58 milletvekili ve senatörle birlikte istifa etti.
"CHP, amip gibi" diyenler var. Ama unutmayalım ki bazen bölünme, güç de getirebilir.