"Ölülerimize bir Fatiha okumaya bile gidemiyoruz..."

Bir süre önce Güneydoğu'da şiddetin gölgesinde kalan, gelecekte de ciddi sorunlara yol açacak olan "korucu" eksenli bir arazi meselesini yazmıştım.
1990'larda devletin "Korucu ol" diyerek baskı yaptığı Urfa'nın Siverek ilçesine bağlı Tutumlu köyünü terk eden insanların öyküsüydü bu.
Köylüler yıllar sonra "demokratik açılım" nedeniyle ortaya çıkıp, arazilerini geri isteyeceklerdi ama köyü işgal eden korucular silahlı, devlet de ilgisizdi.
Yazı üzerine Siverek Kaymakamı'ndan bir cevap aldım. Açıklayıcı değildi ama yine de "devlet" cevap vermişti: "Çalışmalarımız sürüyor."
Aradan bir süre geçti ve bana gelen maillerden anladığım kadarıyla sorunun çözümüne ilişkin ne yazık ki somut bir adım atılmış değil. Durum gerçekten vahim.
Vatandaşın elinde tapusu var ama eli silahlı korucular köyü işgal ettiği için köyüne dönemiyor. Gittiğinde nasıl bir cevapla karşılaşacağını bilmiyor.
Yüreği yanan bir köylü şöyle diyor: "Ölülerimize bir Fatiha okumaya bile gidemiyoruz..."
Bir başkası daha tehlikeli bir noktaya dikkat çekiyor: "Devletin, korucuların katliam ve hukuk dışı faaliyetine sessiz kalması sadece maddi değil, manevi olarak da bölge halkını yıpratıyor. Sessiz kalmak koruculara cesaret veriyor."
Bu tespit bana Mardin'in Bilge köyündeki korucu katliamını hatırlattı. Bu yüzden şu soruyu soruyorum: Bu acı gerçek karşısında devlet ve siyaset ne yapıyor?
Özellikle de Urfa'da sürpriz bir seçim başarısına imza atan Çalışma Bakanı Faruk Çelik'in ne yaptığını merak ediyorum... Sayın Bakan'ın konuya ilgisiz kalmayacağını biliyorum ama neden bir şeyler yapmadığını da anlamış değilim.
Bir sorum da bölgenin etkili ailelerinden gelen Zeynep Karahan Uslu'ya... O bölgenin bir milletvekili olarak acaba sizin ilgi alanınıza bu tür bir mesele girmiyor mu?