Öğrenemedim ki

Karşımdakinin her zaman benimle aynı gözle bakmayabileceğini;
En klasiğinden insanlara birinci dakikada güvenip teslim olmamayı;
Hiçbir şey olmamış gibi davranmayı;
Nabza göre şerbet veren politik ağızları;
Çıkarımlarım doğrultusunda şekillenmeyi;
"Manyak mı bu?" sorusundan vazgeçmeyi (cevap veriyorum: manyak);
İşlerinden, ilişkilerinden, yerlerinden yurtlarından adam gibi ayrılmayı; beceremeyenlere şaşırmamayı.
Son dönemin en favori, en yüceltileni ama benim en öğrenemediğim hareket olarak; akışına bırakmayı;
İtiraf ediyorum ki öğrenemedim ki. Zaten herkes öyle şıp diye öğrenemiyor, bazı şeyleri teoride bilse de pratiğe dökemiyor, değil mi?