Tezgah konuşmaları!

Başkanı olduğu kulübün, basketbol takımını sahaya çıkartmayarak tarihe geçen Ünal Aysal, tezgahlardan bahsederek, "Yine hissedersek çıkmayız" dedi.
109 yıllık kulübüne tarihi bir kara leke çaldı yönetimi ile birlikte. Sahada mücadele etmekten kaçtı. Bunu da elle tutulamayan, gözle görülemeyen, hamasi nedenlere bağladı. Camiasında O'nu destekleyenler var. "Pes etmenin" neresinden tutuyorlar, anlamak mümkün değil.
Öncelikle şunu belirteyim; Galatasaray Yönetimi bu kararı açıkladığında, böyle bir şey yapacaklarını aklımın ucundan bile geçirmedim. Mantığı da yoktu, rekabet içinde geleneği de. Bir protestoyu veya şikayeti daha gövdeli dillendirdiklerini düşündüm. İnsanlar söylediklerinin esiri olurlarmış. Maç günü, tüm sezonu o kupayı almak için ter dökerek kapatan oyuncularını evlerine gönderdiklerinde anladılar bunu. Onları alabilecekleri bir kupadan, kariyerlerine yazacakları bir şampiyonluktan ettiler belki de.
İki kulüp adına da, köprüleri yıkan bu tür yöneticilik tarzını hep eleştirdim. Ünal Aysal ve arkadaşları zirve yaptılar. Bunu kınayanlar oldu. "Olaylara tepki" dediler. "Hangi olaylar" diye sorduğumuzda, Aziz Yıldırım'ın tarzından ve önceki söylemlerinden dem vurmaya başladılar. Ne alakası var? Finalin son maçı öncesinde mi bu tarz akıllarına geldi veya neden diğer branşlarda aynı tavır yoktu.
Final oynanmadığı için, Fenerbahçeliler hep "Yenileceklerini biliyorlardı, kaçtılar" diyeceklerdir. Ortaya attıkları "tezgah" fikrinin bile için dolduracak malzeme yok.
"Fenerbahçe neden ceza almadı?" diyorlarsa, son üç senede Fenerbahçe'nin 19, Beşiktaş'ın 18 kez sahası kapanırken, neden Galatasaray'a sadece bir kere olmuş denilebilir. Cevap, "Biz taşkınlık yapmamış ya da sınırlar içinde kalmışız" cümlesiyle, aynı şey Fenerbahçe'ye uygulanan kararda da aynı olamaz mı?
Davranışlardan şikayetçi olanlar, salonda konuk olan rakip yöneticiye saldıran kongre üyesine nasıl bir disiplin yönetmeliği uygulandığını da söylemeliler. Bir tertibin veya tezgahın peşine hep birlikte düşelim. Ama bunu iddia edenlerin samimiyetine inanalım önce. Aysal ve arkadaşları minareye kılıf arıyorlar.