Protesto hakkı

"Birileri yönlendirdi" dedi Aziz Yıldırım, okul kale arkasında bağıranlar -ıslıklayanlar- için. Oysa aynı taraftarlar Çağlayan'da, Silivri'de de protesto yapıyor ve O'nun adını haykırıyorlardı. Ve bunu Fenerbahçeli oldukları için yapıyorlardı. Geçen sezon birkaç maç haricinde, okul tarafında bilet satılmamasının nedeni de bu zaten. Biat etmeyen taraftarın istenmemesi. Kulübün maddi kaybı bir tarafa, sırf başkan istemedi diye, bağlılığını "Fenerbahçe" olarak açıklayanlar gelemedi maçlara.
Şimdi ise ıslıkladılar. Formayı terletenin ıslıklanmayacağını en iyi bilendir Fenerbahçeliler. Maçtan önce veya sonra protesto yapılır. Bu kez öfkelerini kontrol etmediler.
Bir kulüp başkanı, sadece ıslık seviyesinde kalan, küfürlere taşınmayan bu tepkiyi eleştirir ama anlayış da göstermelidir. Öncelikle "neden?" diye sormalıdır. Çünkü ortada büyük bir memnuniyetsizlik ve beklentileri karşılamayan bir performans var.
Bir başkan, "Onları stada almayacağım" demek yerine, "Bu sorunları çözecek formülleri üreteceğim" diye konuşmalıydı. Bu taraftarın "asiliğini" en iyisi kendisi bilir. Tutuklu iken gördü çünkü. Belki de o yüzden kontrolünde olmayanları istemiyor tribünlerde.
VAZGEÇMEK OLMAZ
Şampiyonluk yarışındaki beş puanlık dezavantaja rağmen kalan maçlarda pes etmek, umutsuzluğa kapılmak hem Fenerbahçe Başkanı'na hem de oyuncusuna yakışmaz. Aziz Yıldırım bu noktada doğru hareket etti. Barcelona örneği, en canlı ve beklemeyenlerden. Fenerbahçe'nin kalan maçlarını kazanmak için oynaması ve rakibini beklemesi gerekiyor. "Beşiktaş da puan kaybedecek" dediğinizde, zaten rakibinizin kafasına "eyvah" kelimesini sokarsınız. Önemli olan bugüne kadar "şampiyon" gibi oynamayan kendi takımınıza, "başaracağız" duygusunu yaşatmaktır. Önce Konya'da, sonra da Trabzon'da bunu göreceğiz.