Dışarıda kimliğini bulamıyor!

Dile kolay, deplasmanlarda galibiyet alamama süresi 300 güne yaklaşmakta! Bunu bir deplasman fobisi olarak görmek bana göre sorunların çözümü değil, sorunların başında sıradanlaşmak gelmekte. Çünkü büyük takım olma kimliğinden deplasmanlarda uzaklaştığı gerçeği var. İlk 45 dakikalık bölümde Trabzonspor'un kullandığı korner yok! Topa sahip olmak önemli ama her şeyden önemlisi topa sahip olduğunuzda topun hızı ve çabuk oyun. Bu da Trabzonspor'da yok. Top üçüncü bölgeye geldiğinde ise bırakın üretkenliği atak girişimlerinde bile yetersizlik öne çıktı. Orta alanda bir Cham var ki oyunda kaldığı sürece katkı vermekten son derece uzaktı. İki kenardan da istenilen atak girişimleri bir türlü gerçekleştirilemedi.
İkinci yarı yapılan oyuncu değişiklikleri, rakip alanda daha fazla göründüğü anlar, Ozan ile girilen net gol pozisyonunda Konyaspor kalecisi başarılıydı. Bu maçta Trabzonspor adına takıma en fazla katkı yapan oyuncu ise savunmadaki Batagov'du. Birçok pozisyonda kritik hamleleri vardı ve aldığı her topu savunmadan olumlu kullanarak takımı atağa çıkaran isim oldu. Sonuç; yine her zaman olduğu gibi deplasmanlarda büyük bir hayal kırıklığı… Bir türlü istenilen, arzu edilen mücadele gücü ve coşku ne yazık ki gösterilemiyor. Bu da istikrarlı bir yapının oluşmasında büyük bir engel olarak karşımızda durmakta.