Rüyaya elveda

Mucizelere bağlı grup ikinciliği şansımızı son maça getirmeyi başarmıştık. Ama karşımızdaki rakip de Hollanda'ydı. Tabii ki bunun zorluğunun bilinci içindeydik. Çok kritik maçta ne yazık ki çok erken skor dezavantajına düştük. Duran toplarda kalecinin yalnız topa bakma prensibini Volkan ihmal edince basit bir gol yedik. Bundan sonra artık kontrol futbolunu terk etmek mecburiyetindeydik. 20. dakikadan sonra yoğun bir baskı kurduk. Ama hücum planlarımızda maç öncesi düşündüğümüz avantajı kaybetmiştik. Çünkü Hollanda galip duruma geçince alışılmış defans bloklarını çizgi halinde öne çıkarma anlayışlarını bırakıp alan daraltmayı tercih etmişlerdi.
Bu yüzden hep yerleşik savunmaya karşı hücum etmek zorunda kaldık. Buna rağmen devre sonuna kadar beklenenin üzerinde üretkenlik sağladık ve elverişli bir pozisyonda Mehmet Topal, Arda'ya pas şiddetini ayarlayamadı. Ardından Arda, iki defa Umut, bir de devre biterken çok net pozisyonda Burak fırsatları değerlendiremediler.

MOTİVASYON YOKTU
Devrede Robin Van Persie çıkınca Kuyt'ın da yapısı kontratak futboluna uymadığından riskli oyunda fazla tehlike yaşamayacağımızı düşündük. Ama ikinci devre başlar başlamaz Kuyt-Sneijder işbirliği tüm ümitlerimiz yıktı. Hollanda oyunu zorlamadan takım halinde geride kaldı.
Biz yine ilk devredeki gibi baskı kurduk ama artık futbolcularımızın zihinlerinde bu skoru döndürecek motivasyon kalmayınca baskılı oyunumuz ilk yarının aksine pozisyona dahi dönüşmedi. Bilhassa güçlü rakipler karşısında kolay gol yiyip ele geçen fırsatları da kullanamazsanız sonuç almakta zorluk çekersiniz. Ben yinede son maçta futbolcusuyla, seyircisiyle bir milli heyecana kavuşmamız, üzüntünün yanında teselli oldu. Ve bu şekilde de Brezilya rüyamıza dün gece ki maçın sonucuyla ulaşamamış olduk.
MAÇIN ADAMI: ARJEN ROBBEN