Sessiz Gemi gene hızlandı!..

Günü gelince "Zamandan demir alan gemi" ne kadar hızlı dolmaya başladı son günlerde.. Bülent Oran.. Haluk Kurdoğlu.. İsmet Ay..
Sanat dünyasının isimleri bunlar.. Bizim gibi birkaç kişi için unutulmaz anıtlar.. Ama büyük çoğunluk için "Kimmiş yahu!.."
Türk medyası, kültürle, sanatla öyle fazla ilgilenmez..
Koca Bülent.. Koca Haluk.. Koca İsmet.. "Bir garip ölmüş" diyesi binerler, Sessiz Gemi'ye..
Belki de bundandır, şairin "Hiç yolcusu yokmuş gibi.." deyişi..
Gemiye bu kadar sanatçı binince, o kadar da yazar lazım sanki..
Behiç Ağabey.. Basın dünyamıza gözümüzü açtığımızda, bizi kucaklayan ağabey kuşağının en sıcaklarındandı Behiç Ekşi..
O zamanlar, "Senin gazeten, benim gazetem tetikçiliği yoktu gazeteciler arasında.. Kuşaklar vardı.. Ağabeyler.. Gençler.. Hangi gazetede olursa olsun..
Ya Erol Dallı.. İki arada, bir derede bana "Pazar Neşesi" nakleden dünya tatlısı dostum..
Cumhuriyet'e yakışırdı. Kendisi de söylerdi zaten, "En büyük hatam Cumhuriyet'ten ayrılmak oldu" diye..
Cumhuriyet öyledir. "Seninle de, sensiz de yaşanmaz" derler hani.. Ne mutlu ve de ne aç günler geçirdim, iyi bilirim.. Yaşamak zordur, ayrılmak daha zor..
..Ve Müşerref Abla.. Hekimoğlu.. Ne güzel kalemdir o.. Ankara'yı dört bir yanı ile, en siyasi haberlerinden, en meraklı dedikodularına en iyi o anlatırdı.. Çok az kişi okudu onu, Cumhuriyet'te... Nasıl bir gazeteci olduğunu çok az kişi bilir.. O da "Yokmuş" gibi bindi gemiye..
Onu anlatan satırlarda, "Öncü'yü kurdu" demiş bir iki kalem.. Yanlış.. Öncü'yü kuran ekipte yoktu.. Türk medyasında gerçekten Öncü olan ve Bab-ı Ali'nin cesaret dahi edemediği radikal devrimleri yapan genç Öncü kadrosunda Müşerref Abla yoktu. Onlar gazeteyi büyük bir maddi sıkıntıya düşünce satın aldılar, eşi Kudret Ağabeyle.. Ama sürdüremediler.. Öncü ruhu bitmiş, Öncü bir başka gazete olmaya doğru yola çıkmıştı çünkü.. Olmadı.. Süründü.. Battı..
Yazı bitti, Gemi'den yeni haber geldi.. Tevfik Gelenbe, dünya tatlısı Arap Bacı da binmiş gemiye..
Bir yandan kendini, bir yandan tiyatrosunu yaşatma savaşı veriyordu, yıllardır.. Yılmadan..
Ne dolmaz gemidir bu.. "Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce yol alıyor" üstelik..
Oysa öyle çok yolcusu var ki.. Rezervasyonu öyle sonsuz ki..
Hepimizi bekliyor!.. "Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli"..
Başka ne yapacaklar ki.. O gemiye binen, gider, bir daha dönmez..
Uğurlayanlara bir teselli kalır.. "Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti, dönen yok seferinden.."