Ne mutlu bana..

Refet (Meğer asıl adı Rafetmiş) Angın Hocamı da kaybettik.. Ölümü ardından yazılanları okurken "Ne mutlu bana onu tanıdım" dedim kendime.. Ben tanıdığımda 91 yaşındaydı. Sevgili Orhan'la (Mizanoğlu, o da rahmet istedi şimdi) Gelibolu Festivali'ne gitmiş ve o yaşta dimdik bir kadının elinde kâğıt mağıt olmadan, hem de neleri hatırlayarak yaptığı müthiş konuşmayı dinleyince koşup ellerine sarılmıştık.
1915'te doğmuş.. Atatürk Gelibolu'ya geldiğinde ona buket veren küçük kız o.. Öğretmen olmasını Atatürk istemiş. "Tarih öğretmeni ol" diyen de Ata..
Bahçelievler Deneme Lisesi'ni kuran o.. Demokrat Parti devrinde, zamanın Milli Eğitimcileri akıllarınca sürmüşler onu Ankara'dan Doğu'ya.. Milli Eğitim Bakanı öğrenince geri çağırmış Ankara'ya.. Kabul etmemiş. "Benim vatanımın her karışı kutsaldır" diye..
Öyle bir Atatürk Öğretmeni. Öyle bir Cumhuriyet Hocası.. Öyle bir anıt!..