Ağlayan Sow!..

Türk futbol tarihine unutulmaz bir fotoğraf daha geçti.. Ağlayan Sow!..
Kaçırdığı gollere üzülen bir futbolcunun tavan yapan duygusallığı, dünya medyasına da yansımıştır sanırım..
Ama sahada, Sow'un duygusallığı kadar güzel bir başka olay daha vardı.
Takım arkadaşlarının onu teselli etmek için çırpınışları..
Takım olmak işte bu demek, aslında..
Bu sahneleri en fazla, Galatasaraylılara izletmek gerek..
Siz, cuma gecesi sahaya çıkan kadar ruhsuz bir Galatasaray gördünüz mü?.
O takımın, Karabük'ü yenmesine imkan var mıydı?.
"..takımın.." dediğime bakmayın..
Ortada takım makım yok..
Galatasaray'da bir şeyler oluyor.
Çok ciddi bir şeyler oluyor. Bu oyuncular arasında, dostluk, arkadaşlık, Galatasaraylılık bitmiş..
Bu gece Chelsea önünde, Galatasaray değil, kendi piyasaları için oynayacaklar.. Vitrin maçı ya..
Ünal Aysal iftihar etsin.. Takımı takım yapan herkesi tasfiye edince, kalan işte bu!..