Amerika’da olsam..

Bu iş bir Amerikan restoran ve kafesinde başıma gelse, şimdi bankada hesabımda bir milyon dolar yatıyordu, en az.. Mahkemeye falan gerek kalmadan. Kaza cuma gecesi oldu. Pazartesi günü avukatlarımız buluşur ve mahkemesiz anlaşma yaparlardı ki, kazaya sebep olan şirket, bir de üstelik devasa mahkeme masrafları ödemesin.
Ali Poyrazoğlu'nun olağanüstü güzel oyunu (Yazacağım merak etmeyin) "Küçük Prens Bana Dedi ki" den neşe ile çıktık, bizim salı gurubundan 10 kişi falan. Yani öyle keyifliydik ki, içimizden dağılmak gelmedi. Daha önce "Trump Tower'da adam gibi tek yer" diye yazdığım, bildiğim Midpoint'e oturmayı teklif ettim. Bir masanın etrafında toplandık. Bir garson elinde on tane menüyle geldi. Birer birer önümüze koymaya başladı. Benimkini koydu, elimi uzattım..
"Taaakkkk" diye bir ses.. Acı ve parmağımdan fışkıran kan..
Midpoint menüleri bir Ipad düşünün o biçim. O kadar sert ve o kadar keskin.. Onunu birden eline alınca, biri işte böyle kayabiliyor. Benim yerime bir çocuk parmağı olsa, kopmuştu. Yanımızda bir doktor arkadaş var, Allahtan.. Hemen pansuman yaptı. Bir bant yapıştırdı. Eve geldim, parmağım kan içinde.. Yatmadan bandı ben de değiştirdim. Sabah parmak da, yatak da hala kanlı.. Bir pansuman daha.. Nerdeyse bir acile gidecektim ki, kan nihayet durdu, akşama doğru..
Şimdi bir fast food restoranda böylesi tehlikeli bir menü kullanılır mı?. Kullanıldı diyelim, onu birden ele alınır mı?.
Türkiye'de alınır. Çünkü cezası yoktur. Anlattığım olay için mahkemeye gitsem, yargıç bana güler, hatta mahkemeyi işgalden ceza vermeye kalkar. Parmak kanaması değil, bacak kopartmanın tazminatı birkaç bin liracık bu ülkede..
Amerika'da ne böyle parmak koparan menü vardır, ne de böyle tehlikeli menüyü tek elinde desteleyip dağıtmaya kalkışan garson..
Neden?..
Çünkü.. Yazının başına dönün ve ilk paragrafı yeniden okuyun..