Ayşen!.

Ben hastayken kaybettiğim çok sevdiklerimden biri de Ayşen Gruda idi. Bir dönem halkın sevgilisi Ayşen.. Tiyatroda, hele de müzikallerde ve de sinemada yarattığı harika tiplerle milyonları güldürmesi, cennete gitmesine yeter de artar bile..
Ardından çok şey yazıldı söylendi. Ne güzel.. O devirdeki hemen herkesin de anıları var. Onları da okudum. En hoşu sevgili dostum Müjdat Gezen'den geldi.
Yedi Kocalı Hürmüz'de o zamanın Ateş Böceği, şimdinin en güzel bulmaca hazırlayanı Ercan'la oynuyorlar.
Ayşen, eşini canlandıran Ercan'a eve geç gelince bağırıyor..
"Neredesin?."
Ercan metinde olmayan doğaçlama bir yanıt veriyor.
"Çiçekleri suluyordum..
Alkış kıyamet..
Ertesi gece ayni sahne..
"Nerdesin?."
"Çiçekleri suluyordum.."
Bu defa Ayşen doğaçlama cevabı yapıştırıp salonu alkıştan yıkıyor..
"Sen önce evdeki çiçekleri sula!."