Fransız gitarı

Elektro gitardan çıkma hüzünlü birkaç nota ve yıpranmış ifadesiyle, makyajsız bir kadın. Böyle bir açılış sahnesi izliyorsanız, bu büyük ihtimalle bağımsız bir Amerikan filmidir. Kadın da bir ihtimal Charlize Theron olabilir. Aksi halde, Fransız yapımı Seni o Kadar Çok Sevdim ki'de Kristin Scott Thomas'ı izlemektesiniz. Thomas'ı 'en gergin İngiliz' rollerinde görmeye alışmıştık. Daha birkaç hafta önce Evlilik Sınavı'nda, huysuz kaynana kılığında, aristokratlığın karikatürünü çiziyordu. Seni o Kadar Çok Sevdim ki'de ise, kederli ve gizemli bir Fransız kadını.
Thomas'ın duvar ören mesafesi, bu defa her zamankinden daha içten bir hal gibi duruyor. Filmin de ikna edici bir işleyişi var. Senaryosu, büyük oranda oyuncuların yüz ifadelerinde yazılı. Bu anlayışı mükemmelen uygulayan Gilles ve Karısı'nın bir gömlek altı, diyeyim. Onun dışında, Fransada'yız ve ortalıkta pardesü / ceket konusunda başarılı insanlar geziniyor.
Yine de filmin hissi, biraz Amerikanvari bir Mavi, ya da Aşk Ateşi türü bir Amerikan bağımsızı gibi. Herhalde af, vicdan, kurtuluş üzerine 'gizli trajedi'li hikayesi ve dramatik netliği yüzünden. Filmin müziği de bu duruma uyum içinde eşlik ediyor. Amerikan bağımsızlarının favorisi olduğu üzere, uzayıp giden birkaç kederli elektro gitar notasıyla başlıyor ve aynı tondan da devam ediyor. Bazı müzik türleri, birtakım film türleriyle ister istemez özdeşleşmiş durumda. Bunu kırıp, filmle ilgili algımızla oynayan müzik seçimleri de var. Heath Ledger'lı Şövalye'yi iyice gençleştiren rock klasikleri ya da evlilik draması Gözleri Tamamen Kapalı'yı korku filmine çeviren soğukkanlı piyano gibi. Seni O Kadar...'ın gitarı da, filmi Amerika'da soğuk bir kasabaya komşu yapmış.Seni o Kadar...