Predators'ın yapımcısı olarak karşımıza gelen Meksikalı sinema bezirganı Robert Rodriguez, aynı hafta bir diğer filmin de yönetmeni. Bir haftada iki Rodriguez filmi birden... Umarım bu haftayı sağ-salim atlatırsak, artık uzun zaman ortalara çıkmaz! Film, Quentin Tarantino'nun dünya sinemasına kazandırdığı (yoksa başına bela ettiği mi demeli?) Meksikalı Robert Rodriguez'in son marifeti. İlk filmlerinde belli bir yetenekle göz dolduran yönetmen, gitgide altından kalkamadığı hikâyelerle cebelleşti. Ve işte gelinen son nokta... Rodriguez tam bir Tarantino çömezi. Onun gibi öze değil, cilaya önem veriyor, tür sinemasını seviyor, B sınıfı ucuz filmlere bayılıyor. Bir çocuk ruhunu koruyor, "kitsch" meraklısı, ayrıca eli çabuk ve de becerikli. Ama asla senaryoya önem vermiyor, dram sanatını bilmiyor, bir türlü büyüyüp olgunlaşmıyor. Ustasını kimi ayrıntılara dek taklit etmeyi seviyor. Örneğin tüm jeneriğin eski (eski gözüken çizik çizik) olarak sunulması, Tarantino'nun
Death Proof-Ölüm Geçirmez filminde yaptığı şeyin aynen tekrarı. Bu film, ABD-Meksika sınırındaki bir büyük çatışmanın hikâyesi. Eski Meksikalı ajan 'Machete' lakaplı Cortez, uyuşturucu kartelini yöneten Torrez'le ölümcül kavgasından sonra ABD, Teksas'a kaçar ve küçük işlerde çalışmaya başlar. Bu arada sınırdaki uyuşturucu ticareti ve kaçak göçmen sorunu, çeşitli kişileri ilgilendirmektedir. Amerikalı senatör McLaughlin, sürekli göçmenlere çatarak ırkçı bir tavır sergilemektedir. Has adamlarından Michael Benz, onu öldürmesi için Cortez'i tutar. Ama sonradan asıl amacının, bu suikast girişimi yoluyla senatörü bir kahraman yapma ve böylece yaklaşan seçimlerdeki başarısını garanti altına alma olduğu anlaşılır. Film, eskiden adına B Filmi denen ve aslında birçok saygın, hatta kültleşmiş film üreten türün en pespaye yapımlarını bile utandırabilir. Senaryosu sanki bir lise, hatta ortaokul öğrencisinin elinden çıkmış gibi. (kimileri ilkokul seviyesine kadar inebilir!). Her bir (karakter demeyeyim) kişilik, tümüyle en grotesk biçimde çizilmiş. Baş rolde, sanatçının gözde oyuncusu Danny Trejo'nun kabalığı ve çirkinliği tariflere sığmaz! Hele onu bir de cinsel obje gibi kullanma girişimi, artık tüm zevk ve mantık sınırlarını zorluyor. Hep nefret edegeldiğim Steven Seagal, Don Johnson gibi oyuncuları nasıl bulup çıkarmış? De Niro'yu o grotesk senatör rolü için nasıl ikna edebilmiş? Ama, asıl kadın figürlerinde bu 'ultra-kitsch' tavır sırıtıyor. Jessica Alba, Michelle Rodriguez, Lindsay Lohan gibi güzel kadınlar, abaza bir yeniyetmenin düşlerinden fırlamış gibi. Özellikle magazin manşetlerinden inmeyen Lohan gibi edepli, erdemli (!) bir aile kızına zengin, şımarık, isterik ve 'keş' bir karakteri oynatmak ne ayıp! Sonuç olarak bu görünürde oyalayıcı film, sinema sanatının en ucuz ögelerini yağmalarken, kişiliğimizin de gizli, utanılası yanlarına sesleniyor.
USTURA *
(Machete)
Yönetim ve senaryo: Roberto Rodriguez
Görüntü: Jimmy Lindsey Müzik: John Debney
Oyuncular: Danny Trejo, Michelle Rodriguez, Jessica Alba, Robert De Niro, Lindsay Lohan, Cheech Martin, Steven Seagal, Don Johnson, Jeff Fahey Amerikan filmi.
