Yaşadığı sağlık sorununa şifayı 21 yıl sonra başkentte buldu. 21 yıldır yaşadığı sağlık sorununa bir türlü derman bulamayan ve bu nedenle psikolojisi bozulan gazi, Ankara Koru Hastanesi'nde özel bir yöntemle hayata tutundu.
Gazi Zekeriya Gökyar'ın hayatı bundan tam 21 yıl önce vatani görevini yaptığı Hakkâri Şemdinli'de yaşadığı terör olayından sonra değişti. 1996'da terör örgütü PKK'nın saldırısı sırasında göçük altında kalan Gökyar'ın omuriliği zedelendi ve alt idrar yolları koptu.
Tekerlekli sandalyeye mahkum olan gaziye, yıllarca idrar yollarındaki hasar nedeniyle idrar torbası takıldı.
Geçirdiği 7 ameliyata rağmen idrar yollarındaki sorun düzeltilemedi.
Elinde taşıdığı idrar torbası yüzünden çevresindekilerin alaylı sözlerine maruz kalan Gökyar, yıllarca sorununa çare aradı. Bu nedenle psikolojisi bozulan gazi, evden dışarı bile çıkamaz oldu.
İDRAR TORBASI TAKMAYACAK
Gazi aradığı şifayı başkentte buldu. Gökyar'a Ankara Koru Hastanesi'nde özel bir yöntemle yapay bir idrar kanalı yapıldı. Böylece gazi, idrar torbası takmaktan da kurtuldu. Prof. Dr. Yusuf Kibar, Gökyar'a apandisini kullanarak idrarını kontrol edebileceği yapay bir kanal yaptıklarını belirterek, "Geçen yıl mayıs ayında gazimize deriden bir katedral yapmıştık. Hasta sürekli torba taşımak zorundaydı. Şimdi kendi organını kullanarak doğala yakın yapay bir kanal yaptık. ihtiyacı olduğu zaman katedralini takacak ve idrarını yapabilecek.
Diğer yöntemde sürekli torba ile yaşamak zorundaydı" diye konuştu.
Prof. Dr. Kibar, "Hastanın yaşam kalitesini düşüren sorunu ortadan kaldırdık. Daha hijyenik ve konforlu.
İdrarını tutabilecek, sızıntı problemi olmayacak. Bu ülkemizde 3'ü geçmeyen sınırlı merkezlerde yapılan özel bir ameliyat. Kendi organı kullandığımız için ömür boyu bu kanalı kullanabilecek.
Eski tedavide koruyucu ilaç kullanması gerekirken bu yöntemle hiçbir şeye ihtiyacı yok" ifadelerini kullandı.
DALGA GEÇİYOR LARDI
Gazi Zekeriya Gökyar ise, sağlığına kavuşmanın sevincini yaşadığını belirterek, şunları söyledi:
"7 ameliyat geçirdim. İdrar torbasının dışarıda olması beni çok rahatsız ediyordu. Toplumsal bir baskı vardı üzerimde. Psikolojimi çok bozmuştu bu durum. Araçtan inip sandalyeye bineceğim insanlara 'Bir saniye bekleyin torbamı alayım' diyorum. 'Dalga geçen de oluyordu acıyan da. Çok üzülüyordum, şimdi çok mutluyum, sorunum çözüldü. Tatile gidip denize girmek istiyordum, ama bu sorun nedeniyle yapamıyordum. Şimdi istediğimi yapabileceğim."
