Ben sadece güzel sesli bir ev hanımıyım

Türk pop müziğinin önemli isimlerinden Asu Maralman, Kaybedenler Kulübü filminde yer alan Bağrı Yanık Dostlara şarkısıyla yeniden gündeme geldi. Sanatçının 30 yıl sonra tekrar dillere düşen şarkısı, eski 45'liklerden oluşan Bir Zamanlar Özel 2 albümüyle de dinleyiciyle buluştu. Kanser hastalığını yendikten sonra evlenip İngiltere'ye yerleşen Asu Maralman keyif yıllarının başladığını söylüyor.

- Bağrı Yanık Dostlara şarkınızın yer aldığı Kaybedenler Kulübü filmini nasıl buldunuz?
- Filmi izlediğim zaman yaşadığım şoku zor atlattım. Çünkü ben romantik bir film olduğunu düşünüyordum, oysa korkunç gerçekçi bir film çıktı.

- Şarkının kullanılmasından pişman mı oldunuz?
- Yok, pişman olmadım. Parçanın olduğu sahneyi çok beğendim, film o sahnelerden ibaret olsaydı çok hoştu. Bana kimse, iki fırlamanın hayatına gireceğimi söylememişti.

EŞİMLE SEKİZ YAŞIMDA TANIŞTIM
- Eşinizle İngiltere'de mi tanıştınız?
- Eşimle sekiz yaşındayken tanışmıştım, abimin arkadaşıdır. Türkiye'de yaşıyordu o zamanlar, sonra İngiltere'ye gitti, evlendi ve iki çocuğu oldu. Yıllar sonra annesinin cenazesinde karşılaştık. Abime benden bahsetmiş. Sonra bana evlenme teklifi edince, ben de iki sene süre istedim.

- Düşünmek için oldukça uzun süre istemişsiniz...
- İki sene sonra teklifini yenileyince, bunda bir iş var dedim. Gündemde olduğun zaman kapının zilini çalarlar, ortalarda gözükmeyince kimsenin aklına gelmezsin. Antikacı dükkanına düşmüş gibi olursun, tozunu alacak adam bile bulamazsın. Neticede 63 yaşındayım, münasip gördüm ve evlendim.

- İngiltere'de ne yapıyorsunuz?
- Orada çok yoğun bir okul hayatım var. İtalyan Lisesi mezunu olduğumdan, benim için her zaman önce İtalyanca ve Fransızca geldi. İngilizcemi hatırlamak istiyorum. Okulun en yaşlı talebesiyim, notlarım da çok iyi. Ama benim bütün hayatım burada, evimi bozmuş değilim. Kedim bile evimde, arkadaşlarım bakıyor. Eylül ayında bir dizi projem var, gerçekleşirse en az bir sene burada olacağım.

- İki Aile dizisinden sonra oyunculuğa iyice ısındınız...
- İki Aile dizisindeki rol bana çok oturmuştu. Küçük yaşlarda zaten operetlerde oynardım. Ancak oyunculuğumu hiç yansıtamamıştım, hep şarkıcı olarak kaldım.

- Soprano olan annenizin sanatçı olmanızda etkisi büyük sanırım?
- Annem bizi sanatçı yapmak için doğurmuş. Ablam da sanatçı, bu çarkın dışına bir tek abim çıkabildi. Beş yaşındayken piyanonun başına oturdum, 15 yaşında şana başladım. Annem sanattan başka bir şey düşünmezdi, virtüöz olmamı isterdi.

- Klasik müzik eğitiminden sonra pop müzikle ilgilenmenize annenizin tepkisi ne oldu?
- Pop müziğe geçtiğim zaman çok kızdı. 'Ben size solfej, şan derslerini piyasaya çıkıp parça okuyasanız diye mi aldırdım?' derdi. Ben de o zaman 'Sen de Chopin ile evlenseydin, istediğin gibi biri doğardı. Babamla evlendin ve ben doğdum,' dedim. Yapabileceğimin çok azını yaptığım, kapasitemin altıyla yetindiğim de başka bir gerçek.

AJDA PEKKAN GİBİ OLAMAM
- 'Silvia Bella' olarak sahneye çıktınız. Sonra nasıl isminiz Asu Maralman'a dönüştü?
- Plak yapacağım zaman, 'Geniş kitleler seni bu isimle kabul etmez, hitap edeceğin topluma göre güzel bir isim bul,' dediler. Yazar Ferid Edgü'nün bulduğu isimler arasında Asu ve Maral'ı çok beğenince, Asu Maral olmasını istedim. Plakçım da Maral çok havada kalıyor diye 'man' ekini koydu, öyle kaldı.

- Kız kardeşiniz Nonna Bella da bir dönem şarkılarıyla ünlenmişti. O ne yapıyor şimdi?
- O Hollanda'da yaşıyor. İki çocuğu, üç torunu var. Çıkmaza girince, müziği 1976 yılında tamamen bıraktı. Aslında biz güzel sesli ev hanımlarıyız. Güzel sesli ev hanımı olmak başka, artist olmaya hayatını adayan, estetik yaptıran, modayı takip eden, hayatını dalga dalga yaşayan biri olmak başka bir şey.

- Pişman oldunuz mu?
- Olmadım, yapıma aykırı. Ben aynaya bakınca estetikli bir yüz görmek istemiyorum, kendimden memnunum. Beni ilgilendiren şey; yüzümün arkasında tertemiz bir yürek görmek. Ajda Pekkan bu yola başvurdu ve ne gerekiyorsa onu yapıyor. Ben yapamadım, yapamayacağımı bile bile de o yola girmedim.

SAHNE, HAYAT İKSİRİ OLDU
- Uzun süre lenf kanseri ile savaştınız.
- Şimdi iyiyim. Kontrollerim daha seyrekleşti. Sadece kilolarımı vermem gerek, yoksa başım belada. Kilo yüzünden başka sağlık sorunları çıkıyor.

- Hasta olduğunuz dönem Sezen Aksu başta olmak üzere sanatçı arkadaşlarınız size destek olmuştu...
- Sezen bana çok yardım etti, onda kaldım bir süre. Benim için bütün yardımcılarını seferber etti. 2002 yılında bana, vefa konseri yaptılar. Üç diva Sezen, Nilüfer ve Zerrin Özer bir araya gelip sahneye çıktı.

- Hasta olduğunuz dönem Ece Bar'da sahne almıştınız. Hastalığı yenmenizde müziğin etkisi de oldu herhalde...
- Sezen ile bir akşam Ece Bar'a yemeğe gitmiştik. Herkes şarkı söylüyordu, ben de İspanyolca bir şarkı söyledim. Ece Bar'ın sahibi Ece de, orada çalışmamı teklif etti. Doktorlarıma sordum; 'Hayat iksiri olur,' dediler, öyle başladım. Baha Boduroğlu çaldı, ben söyledim.

Azınlık olduğum yüzüme vuruldu
- Hırslı mısınız?
- Hırsım yok demeyeceğim. Genelde ülkemizde azınlıklar çok sivrildiği zaman imkanlar azaltılır. Bir toplum içinde azınlıksanız, daha temkinli gidiyorsunuz, belki bunun getirdiği bir tutukluktu.

- Ermeni olduğunuz ile ilgili çıkan yazıların da bunda etkisi vardır...
- Çetin Emeç'in çıkardığı bir yazıydı. Beni çok etkiledi, çünkü ilk defa azınlık olduğum suratıma çok kötü bir şekilde vurulmuştu. Ermeni olduğumu saklamamıştım, ama hiçbir zaman da bunu hissetmemiştim. O güne kadar kendimi hep Türkiyeli hissettim. O zaman sorgulamaya başladım. Sınıflara ayırmayı, insanlar nereden öğrenmiş bilmiyorum. Bütün insanlara acıyorum, daha medeni bir gezegen olmalıydı. Çok değerli insanlar var, heba olup gidiyorlar.