Büyük kısmı sahranın en çorak topraklarından biri üzerinde bulunan Libya toprakları, Turgut Reis'in 1511'de Trablusgarp'ı almasından 1912'ye değin Osmanlı İmparatorluğu'nun bir eyaleti olarak kaldı.
İtalyanlar'ın 1911'de Libya'ya saldırmaları üzerine Trablusgarp Savaşı'na gönüllü olarak katılan aralarında Mustafa Kemal Atatürk'ün de bulunduğu genç İttihatçı subaylar bölgede direnişi başarıyla yönetti ve Senusi mücahitleri örgütleyerek ortak bir direniş gücü oluşturdular. Balkan Savaşı'nın patlak vermesi nedeniyle Osmanlı, Libya üzerindeki haklarından vazgeçmek zorunda kaldı.
2. Dünya Savaşı sırasında geçekleştirilen Libya seferinden (1940-1943) sonra ülkeyi Fransa ve İngiltere yönetti. 24 Aralık 1951'de bağımsızlık ilan edildi. Federal bir devlet çerçevesinde babadan oğula geçen bir krallık rejimi kuruldu. İdris es-Senusi, İdris I adıyla Libya Kralı ilan edildi. Ancak Kral İdris'in tutucu yönetimi, Arap ulusçuluğu akımının dışında kalması genç subaylar ve kentsel orta sınıf tarafından beğenilmiyordu.
Muammer Ebu Minyar el-Kaddafi, 7 Haziran 1942 tarihinde Akdeniz kıyısındaki Sirte şehri yakınlarında Bedevi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Genç yaşlarında Mısır devlet başkanı Cemal Abdul Nasır ve onun Arap sosyalizmi ve Arap ulusçuluğuna dayalı ideolojisine hayranlık duyuyordu. Kaddafi, 1956 yılında Süveyş Krizi yaşanırken İsrail karşıtı protesto gösterilerine katılıyordu.
Libya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Tarih Bölümü'nü bitirdi (1963). Daha sonra Bingazi'deki Askeri Akademi'ye girdi. Okul arkadaşlarıyla birlikte, ileride Özgür Subaylar Hareketi adını alacak gizli bir örgüt kurdu (1959). Mezun olduktan sonra İngiltere'ye giderek askeri alanda uzmanlık eğitimi gördü (1966).
