Rusyan'nın Murmansk şehrinde sabah saatleri çekilen bir görüntü.. Murmansk, Kuzey Kutup Dairesinde yer alan en büyük şehri olarak kabul ediliyor. 300 bin nüfusluk şehirde Ekim ayında başlayan gelen kar yağışı ile giderek gün ışığını kaybeden halk, yılın en zor dönemine giriyor. Aralık ve Ocak aylarını neredeyse karanlıkta geçiren halk Mayıs ayına kadar psikolojik açıdan baş etmesi oldukça güç, güneşsiz, yarı aydınlık bir havada yaşamak zorunda kalıyor. Yirmi dört saatten uzun bu geceler coğrafi literatürde Kutup Gecesi olarak adlandırılıyor. Kutup bölgelerinde bu durumun yol açtığı bir sağlık sorunu olan Kutup Gecesi Stresi kilo kaybı, metabolizma aksaklıkları gibi fizyolojik, depresyon gibi psikolojik sorunlara yol açıyor. Vücudun biyolojik saatini dengeleyen ve ritmini kontrol eden melatonin hormonu normal şartlarda gece saatlerinde salgılanır. Kutup bölgelerindeki fizyolojik stresin önemli sebeplerinden biri de bu sürekli gece durumudur. Sürekli geceler halkı çeşitli önlemler alarak yaşamaya sevk ediyor. Yoğun kış döneminde okullar eğitime kısa sürelerle devam ediyor. Bu sırada çocuk yaştaki öğrenciler gün içinde özel egzersizler yapıyor ve özel bir diyete göre besleniyor. Yeni Zelandalı fotoğrafçı Amos Chapple dünyanın en soğuk yerleşimini görüntülemeye karar verdi. Rusya topraklarında, Kuzey Kutup Dairesi'nin 350 kilometre güneyindeki Oymyakon Köyü'nde 1926 yılında ölçülen -71.2 derece, Kuzey Yarınmküre'de ölçülen en düşük sıcaklık olma özelliğini taşıyor. Bitkisel tüketim ürünlerinin yetişmediği köyde, marketlerin tezgahları balık ve et ürünleriyle dolu... Sıcaklığın -48 dereceye kadar ulaştığı şehirde, kaskatı kesilmiş balıklar ekmek gibi yan yana diziliyor. Güneş ışınalarının dondurucu sis tabakasını delmekte bile zorlandığı köyde bugün yaklaşık 500 kişi ikamet ediyor. Evlerin içine soğuk nedeniyle su tesisatı döşemek imkansız olduğu için bölgede tuvaletler ev dışına inşa edilmiş. Bölgede otomobiller sadece garajlarda çalıştırılabiliyor. Garaj dışına çıkan araçlar, durmadan yollarına devam etmek zorunda. Çünkü aracınızı durdurursanız, muhtemelen soğuk nedeniyle tekrar çalıştıramazsınız. Rusya'nın Kuzey Kutbu'na en yakın köyü Oymyakon, adını konumuna oranla sıcak sularından alıyor. Rusça'da 'Donmayan Su' anlamına gelen bölgeye 1930'lu yıllara kadar geyik sürülerinin su ihtiyaçlarını karşılamak için indiği biliniyor. Ancak Sovyet hükümeti, ülkenin kuzeydoğusunda deniz seviyesinden 750 metre yükseklikte bulunan, günlerin uzunluğunun kışın üç saat ile yazın 21 saat arasında değiştiği bu bölgede bir insan yerleşiminin olmasına karar veriyor. O yıllarda göçmenlerin yerleştirildiği köyde bugün yaklaşık 500 kişi ikamet ediyor. Köyde az çeşitlilikte ürün satan tek bir bakkal var ve herkes buradan alışveriş yapıyor. Ancak yine de dengesiz beslenmeye bağlı sağlık sorunları yaşamıyorlar. Bilim insanları köylülerin sağlık sorunu yaşamamasını, geyik sütündeki besin değerlerinin yüksek olmasına bağlıyor. Bu köyde çocuklar da soğuğa alışkın. Okullar hava sıcaklığı -52 derecenin altına indiğinde kapanıyor. Oymyakon sakinlerinin en sevdiği aktivite ise buz tutmuş gölde balık avlamak.