Bizi yarışmaya bağlayan sözleşmelerimiz vardı ve program bittiğinde elim kolum bağlı gibiydi. Hiçbir yere hareket edemiyordum.Ünlü prodüktörlüklerden albüm teklifleri geliyordu, görüşmeye gitmeye çekiniyordum.
Ektiklerim de oluyordu. Açıkçası ürkmüştüm. Piyasaya dair hiçbir şey bilmediğim için. Bir de imajım 'seksi' diye kalmıştı. Beni kullanacaklar düşüncesiyle daha da çok korkuyordum."
Pınar Aydın, "O imaj bir strateji miydi?" sorusuna ise şu yanıtı veriyor: "Yarışmada söylediğimiz şarkıları ve giydiğimiz kıyafetleri biz seçmiyorduk.
Oradaki hiçbir şey bana ait değildi. Ben sadece şarkıyı icra eden kişiydim. Yaşım da küçüktü. Hiçbir şey bilmediğim için ses çıkaramıyordum. O yüzden bir afallama süreci yaşadım.
Sözleşmelerle uğraşmak zorundaydım. Süresiz ve kölelik gibi bir sözleşmeydi. O yüzden feshetme kararı almak kolay oldu. Akla hayale gelmeyecek maddeler koymuşlardı."
