Babamla beraber geçirdiğimiz son gece bir 2 Temmuz gecesiydi :beraber izlediğimiz son film de -çok iyi hatırlıyorum- 'Forrest Gump'dı. Film bittikten sonra bir sessizlik olmuştu. Filmden çok etkilenmiştik. Babamın duygulandığını fark ettikten sonra filmi düşünmeyi bırakıp onu izlemeye başlamıştım. O yüzden çok iyi hatırlıyorum o anı. Babamın duygulandığını, bir filmden etkilendiğini belki de ilk kez fark etmiştim.
Ve oturup bir süre onu izlemiştim. İyi ki de öyle yapmışım. Şöyle diyordu filmde; 'Hayat bir kutu çikolata gibidir, içinden sana ne çıkacağını asla bilemezsin. Annem hep ilerleyebilmek için geçmişi arkanda bırakmalısın derdi.' Güzel filmdi, güzel bir andı. Müziğini de çok çok severim, bu sene de babamı bu müzikle paylaşmak istedim.
