Oyuncu Cemre Arda, Sabah Günaydın TV'de 'Yasemİnce İtiraflar' programında Yasemin Döngel'in konuğu oldu. "Rüzgarlı Tepe" dizisinden ve partnerinden bahseden Arda, "Hikayemiz çok güzel. Gelişerek ilerliyor, her bölümde de bir sonraki bölümü merak ettiriyor. Gökberk ile bizim de uyumlu olan o kimyamız sanırım işin böyle güzel olmasına sebep oluyor." dedi. Başta uyumsuz olduklarına dair olumsuz yorumlar aldıklarını belirten oyuncu, "İlk teaser'ımız çıktığında okuduk birkaç tane 'uyumsuzsunuz' yorumu. Sonra hiç olmadı" ifadelerini kullandı. Program sonunda "İlk kez duyacaklar" diyerek bir de itirafta bulundu, "Aldığım en büyük risk sanırım buydu. Çok utanıyorum, özür dilerim" sözleriyle dikkatleri üzerine çekti. İşte röportajın tüm detayları...
-Nasılsın, neler yapıyorsun?
Çok iyiyim. 2. sezon çekimlerine başladık. Yoğun bir tempoda başladık, yayına girmeden bol stoklu gitmek istiyoruz çünkü.
-Nasıl geçirdin yazı?
Çok sakin geçirdim ben aslında yazı. Ailemi ziyarete gittim. Denizli'de benim ailem, onlarla vakit geçirdim. Binicilik eğitimi aldım. Onu geliştirmek istedim. Onun dışında bir iki ufak tatil yaptım, bir de ev taşıdım. Ev taşıma yazımı biraz doldurmuş oldu. Zaten demeye kalmadan 2. sezona başladık. Ama sıkıldım yani yazın gerçekten çalışmak istedim.
-Sen de oyunculuğu aşkla yapanlardansın o zaman…
Evet evet işimi yapayım ve sonra akşam eve gideyim. Ondan ibaret neredeyse hayatım.
-Ailem Denizli'de yaşıyor dedin. Sen de mi orada doğdun büyüdün?
Orada doğdum. 2020-2021'de İstanbul'a geldim üniversite için.
-Denizli'de yaşamak nasıldı? Buraya gelince neler değişti hayatında?
Benim anne tarafım Ankara'da ve İstanbul'da yaşıyordu. O yüzden hep buralara gelip gidiyordum. Yabancılık çekmedim ama Denizli'de büyümenin şöyle güzel bir yanı var; küçük bir şehir. Çocukluğumu yaşayarak büyüyebildiğim bir şehir. O iyi tabii, rahat. Ailen güvenebiliyor. Küçük ortam olunca sıcak.
-Nasıl bir çocukluk geçirdin, oyuncu olmaya nasıl karar verdin?
Çocukluğumu yaşadım. Sokakta oyun da oynadım, arkadaşlarım da vardı, ergenliğimi de yaşadım. Ama her şeye rağmen her yaşımda büyümek isteyen, bir an önce kendi ayakları üstünde durmak isteyen bir çocuktum ben. Beni kesmiyordu o yaşlar (gülüyor). Biraz daha büyüyeyim, 20'lere geleyim, kendi işimi kendim yapayım istiyordum.
AKLIMDA OYUNCULUK YOKTU!
-Olgun bir çocuktun o zaman…
Yani ama illa ki şımarık yanlarım da vardır ailenin ilk kız çocuğu olunca illa biraz şımarmışımdır ama evet hep ileriyi düşünen, bir an önce iş hayatına atılmak isteyen bir çocuk oldum. Oyunculuk ise küçüklükten gelen bir hayal değil benim için. Genelde öyledir ya hani, çocukken evdekilere gösteriler yaptıklarını falan anlatırlar. Bende hiç öyle değil. Hiç oyunculuk yoktu benim aklımda. Sadece 20 yaşıma kadar ne olmak istediğimi ben de bilmiyordum. Endüstriyel Tasarım okuyordum ben Mimar Sinan'da ama o da aslında hayalimdeki yapmak istediğim iş değildi. Şans eseri oyunculuk eğitimine başladım aslında. Karşıma çıktı böyle bir fırsat ve "Neden olmasın?" dedim. Eğitime başladıktan sonra, "Tamam ya, bu meslek olarak yapabileceğim bir şeymiş benim" dedim. Küçüklükten gelen bir hayal değildi ama işin içine girdikten sonra meslek olarak yapabileceğime karar verdim. 2,5-3 sene kadar oyunculuk eğitimi aldıktan sonra zaten ilk işim "Rüzgarlı Tepe" oldu.
RÜYADA GİBİ HİSSETTİM
-Pası attın madem diziye gelelim. "Rüzgarlı Tepe" dizisi sana nasıl geldi, nasıl dahil oldun?
Ben oyunculuk eğitimi alırken henüz bir menajerim yoktu veya bir ajansa dahil değildim. Sonra Öznur Kula ile yani menajerimle tanıştık. Biz tanıştık, menajerlik anlaşmamızı yaptık. Bir iki hafta geçti aradan sanırım Rüzgarlı Tepe'den auidition geldi, bu kadar hızlı beklemiyordum tabii bir şeylerin olmasını ama. Sonra ben auidition attım, başka bir karakterdi gelen Zeynep değildi. Yönetmen görüşmesine çağırıldım, oraya gittim başka bir karaktere auidition attım. Bir daha gittim başka bir karaktere auidition verdim. Neredeyse tüm cast auidition vermiş oldum (gülüyor). Öyle 2,5 aylık bir süreç geçti. Her gün "Olacak mı, hangisi olacak?" diye bekliyorum artık. En sonunda da Zeynep oldu. İyi ki, şükürler olsun. Setin ilk bir ayı "Bu olanlar gerçek mi acaba?" diyordum. Çünkü ilk defa menajerim oluyor, ilk defa auidition atıyorum, ilk defa yönetmen görüşmesine çağrılıyorum ve hepsinin sonunun olumlu bitmesi gerçekten rüyada gibi hissettirdi.
-Diziye geçmeden bir es verelim şunu da sorayım; İstanbul'a geldikten sonra süreç nasıl devam etti? Mücadeleni tek başına mı sürdürdün?
3 yıl önce taşındım ben buraya. Bir kız arkadaşım vardı, onunla beraber yaşıyorduk burada. Şimdi yollarımız ayrıldı. Arkadaşız hala ama ben tek başıma yaşıyorum.
-Anladım, diziye dönecek olursam… 'Zeynep' karakterini Cemre'nin gözünden dinleyebilir miyiz? Mesela benzerlikleriniz, en net farklılıklarınız nelerdir?
Zeynep çok güçlü bir karakter ama zor da bir karakter bir yandan. Mesela senaryoyu okurken şunu ben çok yaşıyorum, Zeynep'in ne yapacağını kestiremediğim anlar oluyor. Bir senedir canlandırıyor olmama rağmen bir olay geldiğinde "Acaba Zeynep buna ne yapmış olabilir?" diye düşünüyorum çünkü sağı solu bazen belli olmayan bir karakter ama oynarken bu bana çok keyif veriyor. Stabil bir karakter değil yani, bunu seviyorum. Benzer yanlarımız da çok Zeynep ile. Bir kere çok inatçı, ben de koç burcuyum. Kendi işini kendi yapmayı çok seven bir karakter. Asla başkasına böyle muhtaç olmayan. Bu konuda çok benziyoruz Zeynep ile. Sadece farklı olduğumuz taraf şu sanırım; tahammülü çok yüksek. Çok sabırlı, hiçbir şey yıldıramıyor Zeynep'i. Düşüyor kalkıyor düşüyor kalıyor. Ben o kadar sabırlı olmayabilirim Cemre olarak.
-Dizi çok sevildi, büyük bir hayran kitlesine kavuştu kısa sürede. Sence bunun sırrı ne?
Hikayemiz çok güzel bir kere. Gelişerek ilerleyen bir hikaye, her bölümde de bir sonraki bölümü merak ettiren bir hikaye. Tüm ekibin verdiği bir emek var ortada. Her sahneye aynı önem veriliyor. Tüm oyuncu arkadaşlarımız da öyle, Gökberk ile bizim de uyumlu olan o kimyamız sanırım işin böyle güzel olmasına sebep oldu.
"UYUMSUZSUNUZ" YORUMLARI ALDIK
-O önemli bir detay bence. İki oyuncunun partner olarak uyumlu olmaması eleştirilere sebep olabiliyor…
Bize başta dediler biliyor musun? Öyle yorumlar aldık. Çok olumsuz yorum almadık bu zamana kadar ama ilk teaser'ımız çıktığında okuduk birkaç tane öyle. Sonradan hiç olmadı tabii.
-Peki, Gökberk (Yıldırım) ile sahneniz yokken nasıl vakit geçirirsiniz, neler yaparsınız?
Sadece Gökberk değil tüm oyuncu ekibi olarak hepimizin arası çok iyi. Herkes birbiriyle çok yakın arkadaş. O yüzden sahne arkalarımız da bizim çok keyifli geçiyor. Provayı da gülerek alıyoruz, başkalarının sahnesi varken de aramızda güzel bir iletişim oluyor ve yine sahneler üzerine çalışabiliyoruz. O yüzden setteki tüm oyuncuları çok seviyorum. Gökberk ile de sahne içinde çok eğlenebiliyoruz bir kere o çok önemli. Çünkü sahnede hiç olmayan bir şeyi o anda çıkarıp birbirimize ayak uydurabiliyoruz. Bu çok güzel bir şey, bundan dolayı da keyif alıyoruz oynadığımız sahneden tabii. Sahne arkasında ikili olarak çok vaktimiz olmuyor, biraz hızlı tempoda çalışıyoruz.
-Biraz da seni tanıyalım… Set yokken neler yaparsın, vaktini nasıl geçirirsin?
Dans etmeyi ve spor yapmayı çok seven bir insanım. Aslında biraz öyleydim, artık onlara çok fiziksel enerjim kalmıyor. Ama eğer vaktim ve enerjim varsa dans ve spor her zaman önceliğim oluyor. Onun dışında ben çok sosyal bir insan değilim. Evdeyim genelde; film izliyorum, dizi izliyorum. Mutfakta vakit geçirmeyi çok seviyorum, yemek yapmayı mesela. Öyle geçiyor boş vakitlerim. Biraz evcimen ve kendi kendine takılan bir insanım.
İNSANLARLA BİR ARADA OLMAK BENİM İÇİN ZOR
-O zaman biraz seviyor musun yalnızlığı?
Seviyorum. Bana yalnızlık gibi gelmiyor o. Aksine insanlarla bir arada olmak benim için daha efor isteyen bir şey, zor bir şey. Yalnız kalmayı kendimle daha çok seviyorum. Kimseye bağlı değilsin, mesela ne zaman yemek yiyeceğime ben karar veriyorum. Tabii ki insanlarla da iletişim kurmayı seviyorum, arkadaşlarım var. Ama bir sosyal pilim var galiba benim ya. Zaten sette çok fazla insanla bir aradayım. Hepsini de çok seviyorum ekip arkadaşlarımın, onlar yetiyor bana.
-Dizide Zeynep, Halil ile yaşadığı karmaşık bir aşk hikayesi yaşıyor. Senin dünyandaki aşk; kaosu tutkuyu entrikayı mı barındırır, yoksa dinginliği ve huzuru mu?
Ya iki seçenekten de birer tane almak isterim. Tutkuyu barındırsın tabii ki ama kaos hiç hayatımda aradığım bir şey değil. Tahammül de edebildiğim bir şey değil. Huzurlu ve tutkulu artık nasıl mümkün olacaksa (gülüyor). Öylesini tercih ederim, her ilişkide öyle. Karşımdaki insanın beni yormasını istemem, ben de karşımdaki insanı yormak istemem. Birbirini anlayabilen insanların bir arada olması gerektiğini düşünüyorum.
-Bunlar aşkın içindeyken istenecek pek mümkün şeyler evet, peki aşkın senin için tarifi nedir?
Birbirini kendinden önce düşünmek diyebilirim, tam bir tanım olur mu bilmiyorum ama. Eğer bir insan beni kendimden önce düşünüyorsa, ben bir insanı ondan önce düşünüyorsam galiba böyle bir şey aşk. Böyle olduğuna inanırım.
AŞKIN SONRADAN OLABİLEN BİR ŞEY OLDUĞUNU DÜŞÜNMÜYORUM
-Hiç aşık oldun mu?
Pas (gülüyor). Ya şöyle, olduğumu sanmışımdır diyeyim. Galiba öyle olmuştur bu zamana kadar.
-Aşk sence ilk görüşte midir?
Evet. Sonradan olabilen bir şey olduğunu düşünmüyorum.
-İlk gördüm ve vuruldum gibi mi?
Vurulmasam da bir elektrik aldım gibi.
-Derler ya ilk hissettiğin heyecan aşktır ve o duygu zamanla sevgiye evrilir. Buna inanıyor musun?
Ya öyledir mutlaka. Sonsuza kadar gidebilecek bir heyecan… Sadece aşkta değil bu her şeyde öyle yani ben işime de aşık bir insanım mesela. Ama ilk setteki Cemre kadar heyecanlı değilim tabii ki şu an. Zamanla başka duygulara bırakıyor yerini. Başında tatlı kalıyor bence... Karmaşık işler, şu an benim odağım o kadar işim ki. Çünkü ilişki başka bir şey. İnsana başka sorumluluklar da yüklüyor. Önce ben bir kendimi halledeyim geleceğim oraya (gülüyor).
BANA ZARAR VEREN ŞEYLERDEN KOLAY VAZGEÇEBİLİRİM
-Pek çok da zorluk yaşıyor Zeynep. Sen zorluklarla baş etme noktasında sence nasılsın?
Aileme bunun için teşekkür ederim ki çok büyük bir zorluk yaşamadım hayatımda ama diyelim bir hedef koydum kendime ona giden yoldaki zorluklara karşı çok inatçıyım. Onun olmasını istiyorsam ve bir şey çıktıysa karşıma onunla savaşırım. Atıyorum canımı sıkan bir insan ama hayatımda bir arkadaşım o benim ve üzüyor beni. Onun için çok uğraşmam ya. Bana zarar veren şeylerden kolay vazgeçebilirim. Kendime zarar verecek bir şekilde onun üstüne düşmem.
-Peki, kusurların var mıdır? Kusurlarınla barışık mısındır?
İlla ki, tabii ki. Hem fiziksel hem ruhi. Manevi kusurlarım da vardır karakterimle ilgili. Barışık mıyım? Ya düzeltmeye çalışıyorum en azından, yok saymayı sevmiyorum o kusurları. Bazen fazla inatçı olabiliyorum ama yaptığım hataları fark etmeyi de seviyorum. O taraflarımı törpülemeye çalışıyorum. Kusurlarım çok.
-Herkes kadardır bence ya…
Ya ben kendime karşı çok acımasızım. Kendimin en büyük eleştirmeni kendimim aslında. Senin yaptığın bir hareket gözüme batmayabilir ama aynı şeyi ben yaptığımda veya o hatayı ben yaptığımda kendime karşı acımasız oluyorum.
-Çok da güzelsin… Bir sırrın var mı bu konuda?
Hiç yok. Anneme babama teşekkür edeyim ne diyeyim (gülüyor).
-Estetik de yok?
Yok.
-Estetiğe önyargılı mısın?
Önyargılı değilim. Herkes kendini nasıl görmek istiyorsa yaptırabilir. Benim yaptırmak istediğim yerler var ufak tefek. Mesela çenem biraz büyük geliyor, belki dudağım. Ama daha 22 yaşındayım, kendime "Oturacak, oturacak" diyorum.
-Yaşın çok genç, yolun çok uzun… Peki, bundan sonrası için oyunculuktaki hedeflerin hayallerin neler?
Bir kere başladığım iş olarak çok şanslıyım. Tabii ki bu işin sonuna kadar buradayım. Sonrasında dönem işinde yer almayı çok istiyorum açıkçası. İşte kostümler, o at, ok, o zamanların aurası bana çok çekici geliyor. O yüzden bir dönem işinde yer almayı çok istiyorum. Ama onun dışında genel olarak oyunculuk kariyerimde de oynadığım karakterlerin tekrara düşmemesini çok istiyorum. Farklılık, özgünlük istiyorum hep.
KISA SORULAR
-Hayatınızdan neyi çıkarırsak geriye hiçbir şeyin kalmayacağını düşünürsünüz?
Kendime güvenim sanırım ya. O giderse büyük eksiklik olur Cemre'de. Güvenirim çünkü kendime. İçten içe kendimi eleştirsem de kendime batırsam da o iğneyi yine de dışarıya kendine güvenen bir insan olarak çıkmak isterim.
MESAFEYİ SAMİMİ BULAN BİR İNSANIM
-Çevrenizden kendiniz hakkında en sık duyduğunuz şikâyet nedir?
Konuş Cemre, sosyalleş Cemre diyorlar (gülüyor). Ben her zaman mesafeyi daha samimi bulan bir insanım, gerekli mesafeyi. Gereksiz samimiyet bana daha korkutucu geliyor. O yüzden hep mesafe koymaya çalışıyorum ama aslında isteyerek yaptığım bir şey değil o benim. Sadece galiba ister istemez oluşturduğum bir duvar. Alışmam gerekiyor insanlara. Bu şikayeti çok alıyorum böyle.
BANA 'BUZDOLABI' DİYORLARDI!
-Biraz yaşla, biraz karakteristik bir şey bence. Tanıdıkça, büyüdükçe daha rahat olur diye düşünüyorum…
Oluyor oluyor tabii açılıyor. Setin ilk başlarında hiç kimseyle konuşmuyordum. Buzdolabı diyorlardı bana sette. Bunu partnerim bile söylüyordu (gülüyor). Setteki herkese karşı öyleydim. Sonradan alıştım.
-Takıntı derecesinde bir huyunuz, bir özelliğiniz var mı?
Düzen ve temizlik galiba ya. Hiç öyle değildim bu arada. Baya da düzensiz bir insandım. Bahsettiğim ev arkadaşım çok düzen takıntısı olan bir kızdı. Biz aynı evde yaşarken ister istemez onun özelliği bana geçmiş gibi bir şey oldu. O da biraz takıntı boyutuna geldi bende.
-Günlük yaşantınızda totemleriniz var mıdır?
Ben şarkıyla bunu yapmayı çok seviyorum. Atıyorum bir olay olmasını istiyorum ve o olay aklımda bir şarkıyı canlandırıyor. Sürekli şarkı dinleyerek yani aslında. Manifest denir ya, galiba öyle bir şey. Ona inanıyorum.
O İNSANLARDAN GERÇEKTEN NEFRET EDİYORUM!
-"Asla tahammül edemem" dediğiniz o şey?
Çok samimiyetim olmayan insanlara bunu belli etmem ama samimiyet kurduğum insanlarsa sinirli yanım biraz terstir. Şiddetin her türlüsüne çok karşıyım ama hayvanlara yapılan herhangi bir kötülüğe tahammül edemem. Gerçekten nefret ediyorum o insanlardan. Sosyal medyada özellikle şu dönemlerde çok karşıma çıkıyor. Çok üzülüyorum, çok içim gidiyor. Şiddetin her türlüsüne karşıyım ama hayvana…
-Ağzınıza asla sürmediğiniz, "kokusuna bile tahammül edemem" dediğiniz bir yiyecek var mı?
Mantar hiç yemiyorum. Arada pizzanın içinde kaynıyor ama tek başına yiyebildiğim bir şey değil. Bir de yumurtanın beyazı. Sadece sarısını yiyebiliyorum yumurtanın. Bir tane de tikim olan bir meyve var ama söylersem tikim olacak (gülüyor).
-Kıskanç biri misiniz?
Kıskanç biriyim galiba ama olaylara göre değişir. Başkasının başarısını veya elde ettiği bir güzelliği kıskanmam ama sevdiğim insanları paylaşmak konusunda kıskancım ya. Ama benimkiler daha spesifik şeyler. Atıyorum o insanın bana özel hissettirdiği bir davranışı varsa onu başkasına yapıyor olmasını kıskanırım.
-Stalk yapar mısın? Fake hesabın falan var mı?
Yok. Eskiden vardı ama şu an yok. Ben galiba iki senedir falan hayatım için çok sağlıklı bir evreye evrildim. Ondan önceki arkadaşlık, özel ilişkiler, sosyal hayatım bambaşkaydı sanırım. İki senedir daha sağlıklı bir Cemre olmaya çalışıyorum.
-O kırılma noktası oyunculukla birlikte mi oldu?
Oyunculukla birlikte oldu sanırım. "Bir şey yapman lazım Cemre, hadi bakalım bu yoldan gideceksin, kendini de sağlıklı tutman lazım bu yolda" dedim. O yüzden bana kötü gelen her şeyi bir kenara attığım bir ayrım oldu hayatımda.
-Cimri biri misiniz?
Değilim.
-En çok neye para harcarsınız?
Parfüm. En çok parfüme harcıyorum sanırım. Çok seviyorum.
İLK KEZ DUYACAKLAR BUNU…
-Bize programın adına yakışır bir itirafta bulunur musun?
Benim için şöyle büyük olacak; annemle babam ilk kez duymuş olacak bunu. Ben İstanbul'a 3 sene önce geldim, üniversite için geldim. Mimar Sinan'da Endüstriyel Tasarım okuyordum ben. Neyse buraya taşındım artık, ailem de beni buraya okul okumaya gönderdi. Ama benim hep başka hedeflerim vardı yani ekranda olmak istiyordum. Oyunculuk net değildi ama ekranda bir yerde olmak istiyordum. Bunu da biliyorlardı, destek de oldular bu yolda bana sağ olsunlar. 2. sınıfı böyle yarım yamalak okudum ama benim bölümüm çok zor bir bölüm. Yani direkt A planın olması gereken, ekstra bir şey yapabileceğin bir bölüm değil çok yoğun. Bir yandan da oyunculuk eğitimi alıyorum tabii. 3. senemde şuna karar vermem gerekiyordu; ya oyunculuk eğitimini seçeceğim, ya da okulu seçeceğim. Şimdi ailem oyunculuk eğitimi aldığım biliyor, destekliyor da ama onun için okula gitmediğimi söylemek o an yapabileceğim bir şey değildi ve ben bir sene boyunca baya okula gidiyormuşum gibi aslında bir sene okula gitmedim. Oyunculuk eğitimine devam ettim. Ben risk aldım orada. Bir projeye giremeyebilirdim ama şansıma bir sene olmadan oldu o proje.
ALDIĞIM EN BÜYÜK RİSK BUYDU; ÇOK UTANIYORUM, ÖZÜR DİLERİM!
-Hayatında böyle riskler alır mısın, sever misin risk almayı?
Severim ya. Alırım, evet. Bu da aldığım en büyük risk sanırım çünkü normalde mezun olmam gerekiyor benim. Çok utanıyorum. Özür dilerim anneciğim ya, çok özür dilerim. Siz üzülmeyin diye, gerçekten…
