SUAT SUNGUR
Selçuk Aydemir ve Burak Aksak'ın 11 yıl aradan sonra bir araya gelmesi, benim için bu dizide olmamın en büyük sebebi. Müzikte sihirli notalar bir araya gelince çok güzel bir melodi ortaya çıkar. Selçuk ve Burak da bizim sihirli notalarımız. Çok güzel bir iş ortaya çıkıyor.
Aynı konak içinde birbirini tanımayan üç ailenin yaşamak zorunda kalması üzerinden gelişen bir hikâyemiz var.
Asker abi karakterini oynuyorum.
Ben daha önce Gürkan Uygun'la da oynamıştım, şimdi kardeşiyle birlikte rol alıyoruz.
HEMEN OLDUM DEMEK TEHLİKELİ
Konservatuvardan sonra Devekuşu Kabare Tiyatrosu benim için er meydanıydı. Pişme sürecinde sabırlı ve saygılı olmaları gerekir gençlerin. Çok çabuk bir şey olma çabasına girmemeleri gerekir. Hemen oldum demek çok tehlikeli. Kamera önünde ve arkasındakilerle ekip işi bu iş. Yeni nesil arkadaşların bunu da bilmesi gerekir. Kamera arkasındakilere saygısını göstermezse onlardan da saygı görmez.
Meslek lisesinde elektrikçiydim. Memur çocuğuyum, öğrenci yurdunda kalıyorum. Konservatuvara devam ederken, para kazanmam gerekiyordu. Öğrenciyken sahne arkasında çok çalıştım. Dekor, ışık vs. Bu sahne arkasını bildiğim için sahnede bana çok faydası oldu.
İzmirliyim ama babamın memuriyeti sebebiyle çok gezdik. Yerleşik bir düzenim olmadı. Çok insan tanıdım hepsi totalde şu anki halimi oluşturdu.
VOLKAN UYGUN
BİZDE TORPİL OLMAZ
Sıcak bir aile ve mahalle işi ama ben o aile üyelerinden değilim. İşin kötü tarafında fesatlık peşinde koşan, kabadayı olmaya çalışan bir adamı oynuyorum. Karakterin ismi Hakkı.
Abim Gürkan Uygun'la Tipolojiden dolayı genelde kötü tarafı oynuyoruz. Sert mizacımız var. Ama o iyileri de oynadı. Ben bir projede iyi rolde oynadım. Payitaht Abdülhamid dizisinde abimle karşılıklı oynadık, beni dövdü. Dayak yeme sahnesinde. Çok keyifli bir anıydı.
Ben okullu değilim alaylıyım. Ünlü olacağım diye yola çıkmadım. Abi torpilim yok. Bizde öyle şeyler olmaz. İyiysen devam edersin. İlk Tv deneyimimde Kurtlar Vadisi'nde Memati'nin gençliğini oynadım. Oktay abinin gençliğini de Oktay abinin kardeşi oynadı.
Abi kardeşten ziyade baba oğul gibiyiz. Aile kalabalık. 5 kardeşiz, yeğenlerimiz var. İzmit'te yaşıyorlar genelde bir araya gelemiyoruz ama en yakın fanlarımız onlar.
99 depreminde İzmit'teydim. Ben de büyük fobi oluştu. 5 yıl karavanda yaşadım. Yeni yeni eve geçtim ama karavanda yaşamak daha keyifli. Her şeyi minimale indiriyorsunuz, küçük şeylerle mutlu olmayı öğreniyorsun. 50 ayakkabının tişörtün çok önemli olmadığını öğreniyorsunuz, suyu az kullanıyorsunuz.
3 yıl Kalamış'ta 2 yıl da Polonezköy'deydik. Bir süre sonra insan ev konforunu özlüyor. Karavan artık yazlık gibi oldu.
KEMAL UÇAR
EZEL'İN EFSANE OLACAĞINI ANLAMIŞTIK
Son iki yıl çok hareketli geçiyor benim adıma. Tiyatro oyunum vardı.
Kendimi şanslı hissediyorum. Gerçek karakterleri oynamayı çok seviyorum. Benim için özel işler. Babam tarihte çok iyidir. Onunda biraz etkisi var galiba, benim de ilgim var.
Ezel ile patladık gittik diyebilirim. Hâlâ çok izleniyor. İlk büyük projem. Kerem Çatay'a 'Neden beni seçtiniz, daha tanıdık bir oyuncu seçebilirdiniz' diye sordum. 'Sen Ezel'le başlamış olacaksın ve bu hayatın boyu hiç unutulmayacak dedi. Gerçekten de öyle oldu. Ama hepimiz için de öyle oldu. Her oyuncu çok konuşuldu o işte. İçindeyken çok anlamadık ama sonra çok popüler oldu.
Para kazanmaya öncelik verirsen kazanmıyorsun. Parayla ilişkim yok. Paramın hesabını babam bilir. Eski bankacı zaten. Benim için biriktirir, ben bilmem paranın hesabını. Tiyatroya başladığımda çok destekledi, aynı oyuna bilet alıp gelirdi defalarca. Şu an geldiğim halden memnunlar. Aile ortamı önemli. Ülkenin güçlü durmasında ailenin çok etkisi var.
İlhan Şeşen'le Saklambaç filmini yapmıştık. Şanslıyım. Filmi çekerken yemek yiyorduk, otelin giriş katını gösterdi 'Pencerenin perdesini havalandıran rüzgârı orada yazdım' dedi. Şarkının çıkış hikâyesini anlattı bana. Çok özel bir andı benim için. Çok güzel bir insandı, çok iyi bir oyuncuydu. Hastalığı döneminde mesajlaştık. Öncesinde Kadıköy'de yürüyüşlerde karşılaşıyorduk.
ALARA NOYAN
HAYALİM HEP SAHNEDE OLMAKTI
Küçüklüğümden beri şarkı söyleyen bir kızdım. Özellikle lise döneminden Fransız okulunda solistlik yapıyordum. Müzik her zaman aktifti ve hayatımdaydı. Pandemide daha çok üzerine eğildim. Klasik piyano eğitimi aldım ama hep yabancı pop söylerdim. Sibel Köse'nin atölyesiyle başlayan bir caz serüvenim başladı. Bir yandan çalışırken diğer yandan caz üzerine okuyup sahne almaya devam ettim. 2 yıl önce caz kulübü sahnelerim arttı. Zaten hayatım hep sahnede olmaktı. Ben aslında global bir ajansta müşteri yöneticisi olarak çalışıyorum. Müzisyenliğimi de besliyor. İkisi arasında güzel bir denge kurduğumu düşünüyorum.
Annem, ananem ve teyzem hep beraber yaşıyoruz. Kadın gücü diyoruz. Dolap olayı çok güzel oluyor, çünkü herkesin kıyafetini giyebiliyorum. 4 dolabım var benim. Ananem de geldi sahneme. Destekliyorlar beni.
Baba tarafım Gaziantepli anne tarafım Çerkes. Mutfakla da aram iyidir.
