Bir porsiyon alabalık 5.4, bir porsiyon somon 4.8, bir porsiyon mezgit 1.8, bir adet konserve ton balığı 3.5, bir porsiyon sığır eti 1.4, bir su bardağı süt 1.2, bir kase yoğurt 1.1, bir dilim peynir 1, bir yumurta 0.6, bir porsiyon tavuk eti ise 0.6 mikrogram B12 vitamini içerir. Suda çözünen diğer vitaminlerin aksine B12 karaciğer, böbrek ve diğer dokularda depolanabilir. Yetişkinlerde vücuttaki toplam depo 2 ile 5 miligram arasında değişir ve bunun yüzde 80'i karaciğerde bulunur. Günlük besinlerle alınan B2 düzeyi, vücuttaki depolara nazaran çok az miktarda olduğundan B12 eksikliğinin gelişmesi yıllar içerisinde ortaya çıkar.
Besinlerden alınan B12'nin emilebilmesi için ilk olarak bağlandığı proteinden ayrılmasını sağlayan hidroklorik asit ve midede protein sindirimini sağlayan enzimlerin varlığı gerekli. Daha sonra B12 vitamini 'intrensek faktör' olarak adlandırılan ve mide tarafından yapılan bir proteinle birleşerek ince bağırsağın son kısmına ilerleyerek vücut tarafından emilir. İntrensek faktör yokluğunda veya mide asiditesini azaltan durumlarda B12 emiliminde sıkıntı oluşur.
Yaşlılarda midede hidroklorik salınımı azaldığı için B12 vitamini eksikliğine sık rastlanır.