Amsterdam Üniversitesi'ndeki fizikçilerden oluşan bir ekip, piramitlerin gizemini çözdüklerini düşünüyor.
Dr. Daniel Bonn liderliğindeki bilim insanları ekibi, Djehutihotep'in mezarındaki belirli bir inşaat tekniğini gösteren bir duvar resmine odaklandı.
Tarihi M.Ö. 1900'lere kadar uzanan tablo, bir kızağa bağlı halatlarla bir heykeli hareket ettiren 172 adamı tasvir ediyor. Kızağın önünde ise kumun üzerine su döküldüğü görülüyor.
Böylece fizikçiler süreci kendileri için denemeye karar verdiler; ancak Mısır'a gidip kendileri başka bir piramit inşa etmek yerine elbette daha küçük ölçekte bir deney yaptılar.
Ekip, kumun kuru olması durumunda nesnelerin hareket etmesini zorlaştıran topaklanmalar oluşabileceğini, ancak doğru miktarda su eklerseniz sıvının topaklanmaları önlediğini ve kumu daha pürüzsüz hale getirdiğini keşfetti.
Dr. Bonn şunları söylemişti : "Kuru kum kullanırsanız o kadar işe yaramıyor, ancak kum çok ıslaksa da işe yaramıyor. Optimum bir sertlik taşıma işleminde önemli bir yer ediniyor."
Bu keşiften önce, tablodaki kuma su dökmenin inşaat sürecinin önemli bir parçası olmaktan ziyade tamamen törensel bir eylem olduğu düşünülüyordu.
Bulgular, piramitlerin nasıl yapıldığına dair sonsuz spekülasyonları ortadan kaldırmış gibi görünüyor.
Araştırmaya göre, 'bir miktar (ama çok fazla değil) su eklenmesiyle kum üzerindeki kayma sürtünmesi büyük ölçüde azaltılıyor'.
Buluş o kadar dikkat çekici derecede basitti ki fizikçiler bile Physical Review Letters'da yayınlanan keşfin kendilerini şaşırttığını kabul ettiler.
Dr. Bonn, röportajında şöyle konuştu: "Su eklenerek çekme kuvvetinin yüzde 50'ye kadar azaltılabilmesi beni çok şaşırttı; bu da Mısırlıların kuru kuma kıyasla ıslak kumu çekmek için kullanılan insan gücünün yalnızca yarısına ihtiyaç duyduğu anlamına geliyor."
Üniversite şu kararı verdi: "Doğru miktarda suyun varlığında ıslak çöl kumu, kuru kumdan yaklaşık iki kat daha serttir."
"Kızak sert çöl kumu üzerinde çok daha kolay kayar çünkü kuru kumda olduğu gibi kum kızağın önünde birikmez."
