SIRRIBERK ARSLAN: Nasıl bu kadar vefasız olabiliyoruz!

Daha birkaç gün önce kutladık, kurtuluş bayramını. 93 yıl önce tüm dünyaya örnek olmuş kendi, kendini kurtaran şehir olarak Kırmızı Şeritli İstiklal Madalyası'na sahip oluşumuzun coşkusunu. Amma ne var ki bana göre 93 yıl önceki birlik ve beraberlikten, vefadan eser kalmamış bu şehirde. Senede 1 gün dahi olsa bu günü borçlu olduğumuz o günün kahramanlarının sülalesinden hiç kimse yok mudur? Kurtuluş Bayramı için kurulan tribünlerin ne ön sırasında ne de arkasında, şeref misafiri olarak oturtacağımız, şöyle üstü açık bir arabada Kah- ramanmaraşlılara el sallatacağımız kimse yok mudur? Var. Hem de o kahramanlardan 93 yıl önce kazanılan bu zaferin asıl sırrı olan sözlerinde, duruşunda, mertliğinde, tuzekmek hakkı bilişinde gizli olanın Abdal Halil Ağa'nın ailesinden yaşayanlar var. Maraş'ın ileri gelen Ermenilerinden Hırlakyan, Fransızların Maraş'a geleceğini haber alınca, Abdal Halil Ağa'yı çağırıp "Yarın Fransız Guvernör gelecek, onları davul zurna ile karşılayacağız" der ve bir kese altını Abdal Halil Ağa'ya doğru atar. Bunun üzerine Abdal Halil Ağa "Bey bey, bu bir din bahsidir. Değil bir kese altın, davulumun kasnağı altınla doldursan gene de din gardaşımın bağrına tokmak vuramam" deyip çekip gider. O gün elinin tersiyle ittiği o altınları alsaydı ömrünün geri kalan 25-30 yılını gözlerini yumduğu garip hanesinde değil malik hanesinde geçirmiş olacak olan Abdal Halil Ağa'nın, bugün bu şehirde bir ekmek parasına muhtaç olmuş, kendi kaderlerine terk edilmiş ailesinden kişilerin olduğunu biliyor musunuz? Peki, söyler misiniz bana dostlar. Biz nasıl bu kadar vefasız olabiliyoruz? Niye bu şehrin hiçbir belediye başkanı 12 Şubat Kurtuluş Günü'nde grand tuvalet takım elbise yerine o günümüzün milli kıyafeti çete elbisesi giymez? Sanırım tüm soruların cevabı 12 Şubat günü işadamı Ali Cilve ağabeyimizin kaleme aldığı, bir şairin söylediği "Türlü meyvelerin lezzetli tatlı/ Uyuyan tarihin nerede yattı/ Kahraman oluşun kime ne kattı/Sahibin ölmüşe benziyor Maraşlım" dizelerinde gizli. İyi haftalar…