Sırrıberk ARSLAN: Babasız bir Babalar Günü

'Babalar Günü' bu sözleri duyduğumda sadece dilim değil tüm bedenim tutulur, kalakalırım öylece.
Hafta başında gittiğim baba ocağı Yörükselim Mahallesi'ndeki evimizde paslanmış demir kapının kilidini çevirirken çıkardığı tıkırtı, kapının yavaş yavaş açıldığını anlatan sesten öte, hasret kaplamış yüreğimin sanki yerinden koparacak olan bir aletin sesi gibiydi.
Girdiğim avluda, şimdi yerinde olmasa da, yıllar önce habersizce son bir defa olsun bize bakmayan gözlerini yumduğun, bedeninin yıkandığı dut ağacının olduğu yere çömelip evimize baktım.
Bugün yatlarda katlarda değil belki saraylarda dahi olmayan 2 küçük odada 7 kişilik ailemle yaşanmış mutlu yıllardan sonra 50'ye merdiven dayamış hayatımı bir film şeridi gibi geri sarıp 'baba'lı günlerimi anımsadım… Maddi ve manevi şartlar ne olursa olsun karakterinden taviz vermeden ilkeli durmayı, alın teriyle, namusuyla helalinden nafaka temin etmeyi, sevmiyorsan eğer darağacında sandalyeni altında çekecek insana bile (belki vazgeçer diye düşünüp yalakalık yapmadan) 'Sen şerefsizsin' diyecek kadar dürüst olmayı öğrendiğim babam… Bugüne gelmiş hayatımın üçte birine tanıklık etmiş olsa da şimdiye kadar gezdiğim on binlerce kilometreyi bulan diyarlardan kokusuna rastlayamadığım babam… Ah be, ahhh babam, Ahhh!..
Öyle çok ihtiyacım var ki bugünlerde seninle konuşmaya, fikrini sormaya… Bir türlü kabuk bağlamayan 'babasızlık' yarasıyla keşkeleri bir bir sıraladım içim acıyarak.
Gözlerimden boşalan yaşlarla birlikte… Biliyor musun Çöllo'nun oğlu İsmail, bugün benim için hiç de güzel bir gün değil. İçimdeki acın yıllardır hep aynı günkü kadar taze kalsa da bugünün bir tek yanını seviyorum.
Niçin biliyor musun?
İki CAN'ım var senin göremediğin babam. Onlar için bugün 'Babalar Günü'.
Özel ve güzel bir gün babam… Kapıdan girdiğinde "Babalar Günü'n kutlu olsun" diyerek boynuna sarıldıkları, yüreği baba hasretiyle yanan bir babaları var.
Ben sana hiç Babalar Günü hediyesi almadım.
Hiç boynuna sarılıp Babalar Günü'nü kutlamadım.
Bir daha hiç gelmemek üzere giderken 'Babacığım beni, bizi bırakıp gitme' diye haykıramadım amma "İyi ki yanımızdasın" diyen iki CAN'ın babasıyım ben babam.
İşte baba… Böyle geçti bir Babalar Günü daha. Tüm babaların ellerinden öpüyor, hayatta olmayan tüm babalara rahmet diliyorum.