Günümüzde çocuklarımızın sokağa ya da en kötüsü apartman bahçesine oynamaya çıkmalarına ne kadar izin veriyoruz? Yıllar önce bizler dışarıda futbol oynamaya kalksak ve eve biraz geç kalsak büyüklerimiz hemen kızardı; "Ne o topçu mu olacaksın!"
Şimdilerde ise teknoloji, sadece bizlerin değil çocuklarımızın da motive olamamalarının ve fiziksel hareketsizliklerinin en önemli nedenidir.
Öğrencilerin okullarda ders dışı etkinliklerden biri olan okul sporlarına harcadıkları zamanın gereksiz olduğu ve öğrencilerin akademik ve davranış gelişimine olumsuz etkilere neden olduğu şeklindeki görüşler uzun zamandan beri tartışılmaktadır. Bu bakış açısı özellikle ebeveynlerin çocuklarını fiziksel aktivitelere yönlendirme motivasyonlarını azaltmakta ve öğrencilerin yasam boyu spor alışkanlığı edinmelerine engel teşkil etmektedir.
Toplumda her yaş grubundaki bireylerde obezite ve kalp damar hastalıklarının artmaya başlaması bu varsayımı kanıtlayan en önemli delillerden biridir. Oysa spor yapmanın insan hayatına yapmış olduğu katkılar evrensel düzeyde kabul görmüş olmasına rağmen, fiziksel aktivite ve spor yapmaya gereken önem ve değerin verilmiyor olması şaşırtıcıdır.
Yapılan bilimsel çalışmalar gösteriyor ki orta öğretim öğrencilerinin akademik başarıları ve davranış gelişimleri ile okul sporları arasında destekleyici ve olumlu bir ilişki söz konusudur. Okul sporlarına katılan ve katılmayan öğrencilerin sosyalleşme, dışa dönüklük, sorumluluk, duygusal denge, kültürel değişim, devamsızlık, genel davranış gelişimleri ve akademik başarıları arasında olası farklılıklar araştırılmıştır.
Sonuç olarak; okul sporlarına katılanların, katılmayanlara göre sosyalleşme, dışa dönüklük, sorumluluk, genel davranış gelişimi ve akademik başarı düzeylerinin daha yüksek olduğu ve devamlılıklarında yükselme belirlenmiştir.
Çocuklarımızın akademik başarılarını ve kişisel gelişimlerini destekleyici aktivite ve okul sporları faaliyetlerine katılmalarına destek olmalıyız.
