Kendimize rağmen bir moda kültürü yaratmak

Türkiye'de moda tasarımcısının hak ettiği itibarı kazanmasının geçmişi aslında çok da eskilere dayanmıyor. Fazla geriye sarmadan kendi çocukluğumuzu anımsarsak hepimiz annelerimizin dergilerden beğendikleri modelleri aile terzilerine diktirmek için sıraya girdiklerini, aslına en yakın modeli dikebilen terzinin en yetenekli addedildiği yıllar hiçbirimize yabancı gelmeyecektir. Gündemimizde tasarımcıdan ziyade terzi zihniyeti yer kaplıyordu, üstelik toplumun geneli de bu ikisi arasındaki ayrıma pek vakıf değildi. 1990'lı yıllar Türkiye için ilklerin yılıydı, bu ilklerden moda kelimesi de nasibini almıştı. Özel televizyonlar, uluslararası dergilerin Türkiye yayınları, Amerikan filmleri derken dünya modasına vakıf olmaya, gündelik hayatımızda giydiklerimizde de bir stil aramaya başlamıştık. Elbette talebin arttığı noktada arzın yaratılması kaçınılmaz bir sonuçtu, böylece hazır giyime yönelik tasarımlarıyla öne çıkan Türk moda tasarımcılarından da bahsedebilir hale geldik. Böylece Türkiye'nin halihazırda sahip olduğu tekstil gücünü özgün tasarımlarla bir araya getirmesi yolunda çok önemli bir adım atılmış oldu.
MODA GÜNLERİ
Ancak dönüm noktası ne zaman derseniz, 2000'lerin ikinci yarısına doğru bir yolculuğa çıkabiliriz. Moda Tasarımcıları Derneği'nin kurulması, uluslararası moda dergilerinin Türkiye'ye ilgisi ve bu ilginin sonucu olarak en prestijli uluslararası yayınların Türkiye sayılarının çıkmaya başlaması, sayıları artan tasarımcıların koleksiyonlarını sergileyecekleri moda günlerinin (Mercedes-Benz Fashion Week Istanbul'a kadar uzanan zincirin ilk halkası Istanbul Fashion Days), satışa sunabilecekleri toplu satış etkinliklerinin (Galatamoda) düzenlenmesi, yeni moda okullarının açılması, Türk tasarımcıların uluslararası moda fuarlarına düzenli olarak katılmaları gibi bir çok etkenin bir araya gelmesiyle, Türkiye'de uluslararası sektöre eklemlenmeye hazır bir moda kültürü yavaş yavaş oluşmaya başladı.
DEVLET DESTEĞİ
Bir moda markası yaratmanın yalnızca yaratıcılıkla sınırlı olmadığı, satıştan pazarlamaya 360 derecelik bir iş planı gerektirdiği çok açık. Örnek vermek gerekirse Belçika gibi dünya çapında moda tasarımcıları çıkaran bir ülkenin bu başarısının ardında, söz konusu 360 derece iş planına destek veren bir politika yatıyor. Bugün İstanbul Hazırgiyim ve Konfeksiyon İhracatçıları Birliği, Birleşmiş Markalar Derneği, Deri Tanıtım Grubu, Moda Tasarımcıları Derneği gibi meslek örgütlerinin birarada projeler üretmesiyle hem marka- tasarımcı işbirliklerini artırmayı, hem de Türk tasarımcısını uluslararası moda etkinliklerinde konumlandırmayı amaçlayan devlet destekli bu projelerle uzun vadede dünya çapında tasarımcı markaları yaratmayı başaracağımıza inanıyorum.