DEPRESYON
Depresyon korona günlerinde karşımıza çıkacak ilk ruhsal hastalıktır. Depresyon dediğimizde aklımıza gelen ilk duygu bir kayıp duygusudur. Korona günlerinde aslında çok fazla kayıp duygusu yaşıyoruz. Yakınlarını korona sürecinde kaybedenler, işini kaybedenler bu süreçten en çok etkilenenler. Onun dışında ortak kayıplar da var. Özgürlüğümüzü kaybettik örneğin dışarıda istediğimiz gibi gezip istediğimiz yere gidemiyoruz, sosyal statülerimizi ya da rollerimizi kaybettik patron değiliz, öğretmen değiliz, müdür değiliz, garson değiliz.
Kayıp duygusuna kişinin ilk verdiği tepki kaybın geri dönüşünü beklemek olur. Örneğin özgürlüğümüzü kaybettik bir an önce dışarı çıkıp eski günlere dönmenin hayalini kurarız. Kaybın geri gelmesini isteriz. Süreç uzadıkça kişi kaybın geri döneceğine dair umudunu yitirmeye başlar. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak duygusu yerleşmeye başlar. Bir süre sonra kaydedilen şey geri gelse de anlamını kaybetmiş olur. Depresyonun başladığı yer tam da burasıdır. Artık kaybedilen para, kaybedilen özgürlük, kaybedilen sosyal statü aynı şekilde geri verilse de bir anlamı yoktur, içi boşalmıştır, gelmesi gereken beklenen zamanda gelmemiştir. Depresyon çocukluk yaşantısıyla bağlantılı bir duygudur. Bu süreçte bazı insanlar depresyona daha meyilliyken bazı insanların kaybedilenin yasını tutup hayatına daha bilinçli devam etmeye başlar.
Depresyona meyilliyseniz bunun çocukluk yaşantınızla bağlantısını bulun. Kayıp duygusunu çocukken nasıl yaşadınız, bu bağlantıyı bulmanız depresyona farklı bir açıdan bakmanızı sağlar. Depresyondan çıkmak için;
1- Beklemeyi bırakın, sürecin ne kadar devam edeceğini şu anda hiç kimse bilmiyor. Bu süreçte içinize dönün. Eksik kalan işlerinizi tamamlayabilirsiniz örneğin.
2- Sabah güne erken başlayın. Gece ve gündüzü birbirine karıştırmayın. Gece 11 ve sabah 6 arası beynin dinlenmesi ve bilgilerin işlemlenmesi için uyku çok önemli.
3-Mutlaka fiziksel olarak hareket edin. Evde sabit durmak bedende çok fazla duygu birikmesine neden olur.
4- Çocuklukta bu duyguyu nasıl yaşadınız çocukluk anısıyla bağlantı kurun.
PANİK ATAK
Korona günlerinde ruhsal olarak olarak en fazla etkilenen 2. Ruhsal hastalık panik atak hastalığıdır.(1.si okb) Panik atak dışarıdan baktığımızda ölüm korkusu gibi görünse de aslında özüne baktığımızda öldürülme korkusudur.
Panik atak hastaları öldürülmekten korkar. Öldürülme korkusu geldiğinde bedensel bazı semptomlar ortaya çıkar.
Solunum hızlanır,damarlar kasılır, muhakeme yetimizi kaybederiz, kalp kanı beyne ve kaslara gönderir, tansiyon çıkar,çarpıntı olur.
Panik atak hastalığının en önemli sebebi çocukluk döneminde kişiye bakım veren yetişkinlerden birinin panik olmasıdır. Bu kişi çoğunlukla anne olur. Çocuk panik olan, tabiri caizse diken üstünde olan bu yetişkinin duygularıyla özdeşim kurar.
Panik atak hastalığı için tavsiyelerim:
1-Panik atak geçiren kişiler çoğunlukla normal hayatlarında çok hızlı hareket eden, çok hızlı yemek yiyen, çok hızlı yürüyen kişilerdir. Bu kişilere en önemli tavsiyem yavaşlamaktır. Korona sürecinde evde vakit geçirirken bile bu kişiler hep hızlı hareket eder. Yemek yerken, konuşurken, sevişirken yavaş hareket etmenizi öneririm.
2-Çocukluk döneminde panik olan kim? Hangi yetişkinin duyguları size geçmiş onu bulmanızı öneririm.
3-Panik atak krizleri bazen çok şiddetli olabilir. Vücutta sürekli kortizol sağlandığında bağışıklık sistemi çok yavaşlar. Dolayısıyla bu kişilerin bu süreçte uzman bir terapistten yardım almalarını öneririm.
