Televizyon artık karşısına geçilip, vakit öldürülen bir "seyirlik" olmaktan çıktı. Televizyon, günümüz Türkiye'sinde "çare" olarak görülmeye başlandı. Şu programlara bir baksanıza: Bambaşka Biri, Kalplerde İkinci Bahar, Hayat Yeniden Başlıyor... Eğer dış görünüşünüzden memnun değilseniz, atv'deki "Bambaşka Biri" ile kendinizi yenileyebilirsiniz. Yaşınızın geçkin olmasına aldırmayıp, içinizde yeni bir aşk için heyecan ve enerji taşıyorsanız, adresiniz Show TV'deki "Kalplerde İkinci Bahar" olmalı.
Hayatın sillesini yemiş bir kadın olarak, kendinize bembeyaz bir sayfa açmaya niyetlendiyseniz, Kanal D'de yayınlanan "Hayat Yeniden Başlıyor" sizin için biçilmiş kaftan. Yok, bir evin içine günlerce tıkılmak size zor geliyorsa ve içinizden geçen sadece sesinizi duyurmak ve kederlerinizi paylaşmaksa Kadının Sesi, A'dan Z'ye sizi bekliyor. Yetenekli bir gençsiniz ama bir türlü içinizdeki cevheri ortaya çıkartacak fırsatı yakalayamıyorsunuz. Eee? Televizyonlardaki bunca star yarışması ne güne duruyor? Bilginizi ve şansınızı kısa yoldan paraya mı çevirmek istiyorsunuz? O zaman Kim 500 Milyar İster, Çarkıfelek ve Passaparola için hemen kayıt yaptırmalısınız... Görünen o ki, televizyon pek çok kimse için "umudun" dört köşe hali olmuş... Az önce ismini saydığım bu programlara katılabilmek için nasıl büyük bir yarış yaşandığını, milyonlarca insanın bu fırsatı yakalayabilmek için nasıl birbirini ezdiğini bilmem söylemeye gerek var mı? Geçtiğimiz günlerde rastladığım bir araştırma, bu durumun nedenlerini istatistik açıdan ortaya koyuyordu. 20 yıl önce halinden memnun olan gençlerin oranı yüzde 65 iken bu yıl yapılan ankette bu oran yüzde 30'lara kadar gerilemiş. Yani ülkemizde durumundan şikayetçi olanların sayısı, 20 yıl öncesine göre iki kat artmış... Ve görünen o ki, insanlar yardım dilemek, hayatlarının standardını yükseltmek için resmi kurumların yerine televizyonu koymuş...
