
Altını çizdiğim satırlar/ hatırlatmalar-2
Hakikat nerede başlar? Kelimelerin tükendiği yerde. (SAFİYE EROL / Ülker Fırtınası)
***
Anlamak için insanda yürek olmalı. (DOSTOYEVSKİ /Budala)
***
Orta yaşlarına geldiğinde, insanlar artık yüzünde ruhunun yansımasını görür. Araba hırsızı araba hırsızı gibi görünür, dolandırıcılar dolandırıcı, sakin ve düşünceli insanlar sakin ve düşünceli görünür. (DOUGLAS COUPLAND / Hey Nostradamus)***
***
...bir çocuğun annesinin dizine kapanıp ağlayışındaki mutluluk ne güzel bir akşamın başlangıcı oluyor. (CAHİT ZARİFOĞLU/Hikâyeler)***
Akşam olmak üzere. Bu nasıl anlaşılır? Yerdekiler göğe bakınca mesela. (BETÜL NURATA /Yüzümü Tanı)***
Ay gibi hepimizin bir yanı karanlık. (L.DURRELL / Balthazar)***
Annemin kulakları küçücüktü ama onları çok kullanırdı. Müzik ve kuşların ötüşünü dinlemeye bayılırdı. Hayatının sonlarına doğru insanları dinlemeyi sever oldu, böylece kendini dinlemekten kurtuluyordu. (JEANLOUISFOURNIER / Kuzeyli Annem)***
Kim olduğumu unutana kadar bana sordu. (ELIAS CANETTI / Saatin Gizli Yüreği)***
***
Keder yavaş yavaş yorulup uykuya dalar ama asla ölmez. (JOSEPHINEHART / Damage)***
Şarkılardaki ve hikâyelerdeki hüzünden zevk almamızın gerekçesi başka bir şey midir sanki? Bir şeyler hep çok uzaklardadır. (REBECCA SOLNIT / Kaybolma Kılavuzu)***
Bence kitap demek bir defa okumak için yazılan bir şey değildir. Bazı tanıdıklarım haftada üç dört tane okuyorlar. Onlara hayret ediyorum. Kitap, nasıl diyeyim, içinde yaşadığımız ev gibi olmalı, vatan gibi olmalı, her noktasına hatıralarımız karışmalı. (PEYAMİ SAFA / Bir Tereddüdün Romanı)Ayrıntılar için lütfen tıklayın.