Sözler Aşkın Tuna'nın, bestesi Selçuk Tekay'ın olan ve Muazzez Abacı'nın hepimizin belleğine yerleştirdiği şarkının nakaratı, Tayyip Erdoğan'ın siyaset felsefesine uygun düşüyor olmalı ki, hangi düğüne veya davete gitse, bu şarkı söyleniyor.
"Beraber yürüdük biz bu yollarda / Beraber ıslandık yağan yağmurda / Şimdi dinlediğim tüm şarkılarda / Bana her şey seni hatırlatıyor"
Bir politikacının eskiden beri birlikte olduğu çevresini sadakatle koruyup, onları kollaması elbet erdemli bir davranıştır.
Ama bir politikacı, vizyonunu giderek genişleyen bir çevreye de kabul ettirdiği ve başarısını toplumun her kesimi ile paylaştığı zaman kalıcı olur. Aksi halde marjinal bir çevrenin geçici bir devri iktidarında, beraber ıslanan kadrolar olmaktan öteye gidemezler.
AB için "Baş Müzakereci" aranırken bile, beraber yürüyenler dışında bir isim aranmaması ciddi bir zaaftır mesela. İktidarı "Kendin pişir-Kendin ye" anlayışı içinde değerlendirmek, sonunda bir kadroyu toplum çoğunluğunun ve birikiminin dışına itebilir. "Çoğunluk sahibi marjinal" olabilir bir parti.
