4'ü çocuk 11 evladımızı daha teröre kurban verdik önceki gün.
Önce Hakkari'de,
PKK'lı itlerin döşediği mayın tuzağında şehit düştü iki askerimiz.
Önceki akşam ise acı haber Gaziantep'ten geldi.
Merkez Şehitkamil ilçesinde bomba yüklü bir araç patlatıldı.
9 can da orada gitti, 60'tan fazla yaralı var, ortalık kan gölü...
***
Ölenler arasında babasının elinden tutmuş bir çocuk da vardı,
Amcasıyla yürüyüşe çıkan sabiler de...
Başbakan Yardımcısı Beşir Atalay dün
"Kimlerin katledildiğini" ayrıntısıyla anlatırken
Bir noktaya parmak basıyordu:
"Ölenlerin 4'ü çocuk, 5'i sivil, tesadüfen oradalarmış..."
***
İşte terör böylesine acımasız...
Ne çocuk dinliyor ne sivil ne de asker.
Öldürdüklerinin kim olduğu,
Neyi savunduğu,
Kime karşı olduğu,
Önemli değil.
Ölmeleri önemli,
Vurulmaları,
Sakat kalmaları...
***
Terör bu,
Vuracak,
Patlatacak,
Yakıp yıkacak...
Ölümdür terörün şifresi,
Acı, kan ve gözyaşı ise sonuç.
Peki, ya hedefi?
Öfke, infial, yılgınlık...
***
İşte tam da şimdi sormak lazım,
"PKK bir halk hareketi!" olabilir mi?
Ya da şöyle diyelim:
Halkı katleder mi bir halk hareketi?
Özgürlük diye bağıran bir örgüt,
Yaşam hakkına saldırabilir mi hiç?
***
Bir çocuğun cansız bedeninden,
Bir sivilin parçalanmış cesedinden mutlu olabilir mi,
"Ben halkın temsilcisiyim" diyen bir örgüt?
Geride kalanların gözyaşlarına sevinebilir mi?
"Ben Kürtlerin temsilciyim" diyebilen bir örgüt,
Gaziantep'in göbeğinden Kürtlerin de geçtiğini bilmez mi?
Bir de tutar, adına utanmadan,
Devrimci halk savaşı der.
***
AK Parti Adana Milletvekili ve Genel Başkan Yardımcısı
Ömer Çelik de isyanlardaydı dün.
Öfkesini aklının arkasına almayı başarmıştı yine ve
Ne güzel anlatmıştı olan biteni
Twitter'dan attığı mesajında:
"Devrimci halk savaşının sivil halkı katliam planı olduğu anlaşıldı.
Hedef sokakta kaos çıkarmak.
PKK vatandaşlarımızı kışkırtıyor.
Hiç kimse güvenlik güçlerinin misyonuna soyunmamalı..."
***
Sayın Çelik haklı.
Akil bir insanın yapabileceği çok önemli bir uyarıyla noktalamış mesajını:
"Tek bir vatandaşımız diğerine kem gözle bakmamalıdır."
İşte belki de PKK'nın
'ekmeğini elinden alacak' öneri bu.
İstediğine alet olmamak,
Birbirimize düşmemek,
'İnsanım' diyen herkesin terörü kınayıp tek vücut olması.
***
Diyeceksiniz ki;
"
İyi de Ersin bey, Ersin bey,
İnsan nasıl sessiz kalabilir ki böylesi bir katliam karşısında?
Mümkün müdür sokağa dökülmemek,
Anladıkları dilden konuşmamak olur mu hiç?
Hiç olmazsa elebaşlarını tutup
Bir kazanda 'kaynatsak' olmaz mı?"
Benim içimden geçen de bu,
Hislerinizin tercümanıyım
Ama hayır,
Şimdi birlik zamanı.
Bakın,
Kılıçdaroğlu'na...
O da dün sağduyu çağrısı yaptı.
"Teröre karşı herkes birlik olacak, terör bir insanlık suçudur" dedi.
***
Şimdi biraz geriye gidelim,
1987 yılına...
Yer
Mardin'in
Ömerli ilçesi, Pınarcık mezrası.
20 Haziran,
Sabahın körü.
PKK'lı köpekler,
Uykuda yakalıyor Pınarcıklı vatandaşlarımızı.
Tam 30 Kürt vatandaşımızı öldürüyorlar.
Korucular da var aralarında.
16 çocuk, 6 kadın ve 8 erkek, toplam 30 Kürt.
Siz unuttunuz belki ama biz unutmadık.
Derik unutmadı...
Ertesi günkü gazeteler şu ortak manşetle çıkmıştı:
"Bebek katilleri"
***
Şimdi,
Evet,
Şimdi yas zamanı
Şimdi,
Aklı duyguların önüne alma zamanı.
Galatasaray Teknik Direktörü Fatih Terim'in,
"Ne futbolu, ne sevinci; şimdi acı zamanı" dediği gibi
Şimdi yas zamanı...
***
Evet, öfkeyi bilemek ama
PKK'nın düşmemizi istediği tuzağı da fark etme zamanı.
Ve bir de
'görme' zamanı,
Bakma değil.
Gaziantep'te 9 canı katledelerin bir cani olduğunu,
O canilere daha dört gün önce sarılan BDP'li
Gülten Kışanak'ı
'anlama' zamanı.
Dünkü
SABAH'ın birinci sayfasında
Salih Memecan imzalı karikatürün şifresini
'çözme' zamanı...
Kanlı elleriyle sarılan PKK'lıların elleriyle bıraktığı kan izlerinin
3 BDP milletvekilinin sırtında kaldığını görme ve anlama zamanı...
